Author :
Abstract
Bu çalışmanın amacı evlilik çatışması ve çatışma çözüm stillerinin mutluluk düzeyleri üzerindeki etkisinin incelenmesidir. Araştırma değişkenlerinin incelenmesinde, kişilerin demografik değişkenlerinin araştırma değişkenleri ile karşılaştırması yapılarak, katılımcıların kişisel değişkenleri bakımından araştırma değişkenlerinin farklılaşma düzeyleri incelenmiştir. Araştırma anket yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Katılımcıların evlilik çatışmalarını belirlemek amacıyla Doç. Dr. Zeynep Hatipoğlu Sümer (1993) tarafından geliştirilen ‘Evlilik Yaşamı Anketi’ kullanılmıştır. Aynı zamanda katılımcıların çatışma çözüm stillerinin belirleyebilmek için Ayça Özen Çıplak (2006) tarafından geliştirilen ‘Çatışma Çözüm Stilleri Ölçeği’ kullanılmıştır. Son olarak katılımcıların mutluluk düzeylerinin belirlenebilmesi için ise Fletcher ve arkadaşları (1990) tarafından geliştirilen ‘İlişkilerde Mutluluk Ölçeği’ kullanılmıştır. Araştırma İstanbul sınırları içerisinde yaşayan evli bireyleri (500 kişi) içermektedir. Araştırmada, betimleyici ve karşılaştırmalı istatistiksel analiz yöntemleri uygulanmıştır. Hazırlanan anket SPSS 22.0 for Windows paket programında güvenirlik analizine tabi tutulmuştur. Araştırmada kullanılan anket verilerinin güvenilirliğini ölçmede Cronbach’s Alpha yöntemi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına bakıldığında; araştırmada çiftlerin evlilik çatışması düzeyleri ile çatışma çözüm stilleri düzeyleri arasında %78,6 düzeyinde pozitif yönlü anlamlı doğrusal bir ilişki bulunmuştur. Katılımcıların evlilik çatışma düzeyleri arttıkça çatışma çözüm stilleri düzeyleri de artmaktadır (p ˂ 0,05). Ayrıca; evlilik Çatışması ile olumsuz çatışma çözme alt boyutu (r=,262; p<0,01), geri çekilme alt boyutu (r=,247; p<0,05), ÇBMÖ Düzen (r=,232; p<0,01) ve mutluluk (r=,002; p<0,05) arasında pozitif yönlü anlamlı ilişkili bulunmuştur. Çatışma çözme genel boyutu ile mutluluk düzeyi (r=,048; p<0,05) arasında pozitif yönlü anlamlı ilişki bulunmuştur. Son olarak çatışma çözme alt boyutları ile mutluluk arasında anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Olumsuz çatışma çözme alt boyutu (r=,220; p<0,05), boyun eğme alt boyutu (r=,203; p<0,05) ve geri çekilme alt boyutu (r=,249; p<0,05) mutluluk düzeyleri üzerinde pozitif yönlü anlamlı bir ilişkiye sahip olduğu görülmüştür.
Keywords
Abstract
In this study, the effect of marriage conflict and conflict resolution styles on happiness levels is examined. In the examination of the research variables, the differentiation levels of the research variables in terms of the personal variables of the participants were examined by comparing the demographic variables of the individuals with the research variables. The research was carried out with the survey method. In order to determine the marriage conflicts of the participants, Assoc. Dr. 'Marriage Life Survey' developed by Zeynep Hatipoğlu Sümer (1993) was used. At the same time, the 'Conflict Resolution Styles Scale' developed by Ayça Özen Çıplak (2006) was used to determine the conflict resolution styles of the participants. Finally, the 'Happiness Scale in Relations', developed by Fletcher et al. (1990), was used to determine the level of happiness of the participants. The research includes married individuals (500 people) living in Istanbul. Descriptive and comparative statistical analysis methods were used in the research. The prepared questionnaire was subjected to reliability analysis in SPSS 22.0 for Windows package program. Cronbach's Alpha method was used to measure the reliability of the survey data used in the research. Looking at the research findings; In the research, a positive and significant linear relationship was found between the marriage conflict levels of the couples and the conflict resolution styles at the level of 78.6%. The level of conflict resolution styles increases as the participants' marriage conflict levels increase (p ˂ 0.05). Also; Negative conflict resolution sub-dimension (r =, 262; p <0.01), withdrawal sub-dimension (r =, 247; p <0.05), CBCL Order (r =, 232; p <0, 01) and happiness (r =, 002; p <0.05) were found to be positively significant. A significant positive relationship was found between the general dimension of conflict resolution and happiness level (r =, 048; p <0.05). Finally, significant relationships were found between conflict resolution sub-dimensions and happiness. Negative conflict resolution sub-dimension (r =, 220; p <0.05), submission sub-dimension (r =, 203; p <0.05) and withdrawal sub-dimension (r =, 249; p <0.05 ) has been found to have a positive positive relationship on happiness levels.
Keywords
- Bolger N.,DeLongis A., Kessler R. C. &Schilling E. A. (1989). Effects of daily stress on negative
- Bolger N.,DeLongis A., Kessler R. C. &Schilling E. A. (1989). Effects of daily stress on negative mood. Journal of Personality and Social Psychology , 57 ( 5), 808-818.
- Christensen, A. & Shenk, J. (1991). Communication, Conflict And Psycological Distance InNondistressed, Clinic And Divorcing Couples. Journal of Consulting And Clinical Psychology, 59, 458-463.
- Diener, E. & Lucas, E. R. (2000). explaining differences in societal levels of happiness: relativestandards, need fulfillment, culture, and evaluation theory, Journal of Happiness Studies, 1, (1), 41- 78.
- Düzgün, O. (2016). Ortaokulda görev yapmakta olan öğretmenlerin mutluluk düzeyleri ile sınıfyönetimi becerileri arasındaki ilişki (Yüksek Lisans Tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi EğitimBilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Yönetimi Teftişi Planlaması ve Ekonomisi Bilim Dalı Yüksek Lisans Programı.
- Goleman D. (2005). Duygusal zekâ, (28. Baskı) İstanbul: Varlık/Bilim Yayınları.
- Hatipoğlu, Z. (1993). Kadın ve erkeklerin evlilik doyumlarında evlilik çatışmasının ve bazıdemografik değişkenlerin rolü. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara: ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Kışlak, Ş. T. (2002). İlişkilerde Mutluluk Ölçeği (İMÖ): Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Kriz Dergisi, 10(1), 37-43
- Koç, İ. “KPSS'ye Hazırlanan Öğretmen Adaylarının Öğrenme Stilleri İle Sınav Kaygısı Arasındakiİlişkinin İncelenmesi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2014.
- Özen, A. (2006). Value Similarities Of Wives And Husbands And Conflict Resolution Styles OfSpouses As Predictors Of Marital Adjustment. Yüksek Lisans Tezi, ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Özgüven, İ.E. (2001). Evlilik ve aile terapisi. Ankara: Nobel Yayınları.
- Peksaygılı, M. (2005). Annenin ve Çocukların Eşler arasındaki Çatışmayı Algılamaları ile ÇocuklarınUyum Davranışları Arasındaki İlişkiler. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloi Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
- Volkema, R.J. & Bergmann, T.J. (1995). Conflict Styles As Indicators Of Behavioral Patterns In Interpersonal Conflicts. The Journal Of Social Psychology, 135 (1), 5-15.
