Bu çalışmada, Türkiye’de eğitim alanında faaliyet gösteren sivil toplum kuruluşlarından dernekler, vakıflar ve sendikalar incelenip analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda genel anlamda Türkiye’deki sivil toplum kuruluşlarının özel anlamda ise eğitim sivil toplum kuruluşlarının “Batılı anlamda” çağdaş niteliklere sahip olmadıkları görülmüştür. Gelişmiş ülkelere bakıldığında gerek eğitim gerekse diğer hizmet alanlarda üç farklı sektörün el ele hareket ettiği görülmektedir. Bunlar; kamu sektörü, özel sektör ve üçünü sektör yani sivil toplum kuruluşlarıdır. Ancak Türkiye’de eğitim alanındaki çalışmaların büyük bir çoğunluğunun devlet eliyle gerçekleştirildiği ve sivil toplum kuruluşlarının devlete nazaran çok az bir etkiye sahip oldukları bilinmektedir. Oysa gelişmiş ülkelerde sivil toplum kuruluşlarının eğitime, gerek politika belirleme ve araştırma yapmakla gerekse maddi imkânlar sağlamakla büyük güce sahip oldukları bilinmektedir.