Bu çalışmada, Türkiye’de eğitim alanında faaliyet gösteren sivil toplum kuruluşlarından dernekler, vakıflar ve sendikalar incelenip analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda genel anlamda Türkiye’deki sivil toplum kuruluşlarının özel anlamda ise eğitim sivil toplum kuruluşlarının “Batılı anlamda” çağdaş niteliklere sahip olmadıkları görülmüştür. Gelişmiş ülkelere bakıldığında gerek eğitim gerekse diğer hizmet alanlarda üç farklı sektörün el ele hareket ettiği görülmektedir. Bunlar; kamu sektörü, özel sektör ve üçünü sektör yani sivil toplum kuruluşlarıdır. Ancak Türkiye’de eğitim alanındaki çalışmaların büyük bir çoğunluğunun devlet eliyle gerçekleştirildiği ve sivil toplum kuruluşlarının devlete nazaran çok az bir etkiye sahip oldukları bilinmektedir. Oysa gelişmiş ülkelerde sivil toplum kuruluşlarının eğitime, gerek politika belirleme ve araştırma yapmakla gerekse maddi imkânlar sağlamakla büyük güce sahip oldukları bilinmektedir.

In this study, associations, foundations, and unions from non-governmental organizations, active in the field of education in Turkey, have been observed and analyzed. In the results of the study, it is seen that in general terms non-governmental organizations, and in specific terms educational non-governmental organizations don’t have contemporary qualifications in “Western sense” in Turkey. Considering to developed countries, it is seen that 3 different sectors go hand in hand both in education and in other service areas. These are public sector, private sector, and third sector, i.e. non-governmental organizations. But it is known that the majority of the work in the field of education is carried out by the state, and non-governmental organizations have little effect compared to the state. Whereas it is known that non-governmental organizations have a great power both determining policy, and researching and providing financial opportunities to education in developed countries.