Covid-19 Sürecinde Kurumsal Çevikliğin Ve Dijital Dönüşümün Kriz Yönetimi Üzerindeki Etkisi: Şanlıurfa İli Devlet Hastanesi Örneği
Author :
Abstract
Yeni koronavirüs hastalığı (COVID-19), insanlık tarihinin en büyük pandemilerinden biri olarak ifade edilmektedir. COVID-19'un hızlı bir şekilde yayılması, kuruluşların yeni bir hayatta kalma mücadelesi vermelerini zorunlu kılmaktadır. Bu süreçte krizlere ve getirdikleri şoklara karşı direnç oluşturmada kurum çevikliğinin çok önemli olduğu ve hayatta kalmak için temel oluşturduğu gerçeği karşımıza çıkmaktadır. Kriz yönetimi, kritik ve zorlu bir işlev olmakla beraber bireylere ve kuruluşlara hazırlık yapmaları için pek fazla zaman tanımamaktadır. Buna göre, çevik bir organizasyon yapısına sahip olan kuruluşların krizi daha iyi yönetmesi beklenilmektedir. Organizasyonel çeviklik, kuruluşların dış değişiklikleri tahmin etmesini, değişimlere hızlı tepki vermesini, teknolojik gelişmelere adapte olmasını sağlamaktadır. Pandemi krizi, çalışma koşullarını değiştirmekle birlikte kuruluşlarda yeni teknolojilerin kullanılmasını da beraberinde getirmektedir. Bu süreçte kuruluşlar, yeni dijital çözümler aramak, yenilikçi e-iş uygulamalarını benimsemeye yönelik süreçlerini ve faaliyetlerini yeniden düzenlemek zorunda kalmaktadır. Dijitalleşmenin gerekli kıldığı dönüşümleri gerçekleştiren kuruluşların pandemi krizini yönetirken daha etkin olduğu ve diğer kurumlar ile kıyaslandığında bir adım öne geçtiği ileri sürülmektedir. Bu doğrultuda, çalışmamızda COVID-19 krizinde kurum çevikliğinin ve dijital teknolojilerin çeşitli kullanımlarına ışık tutulmaktadır. Bu çalışma, kurum çevikliği ile kriz yönetimi, dijital dönüşüm ile kriz yönetimi ve dijital dönüşüm ile kurum çevikliği arasında ilişki olup olmadığının, kurum çevikliği ve dijital dönüşümün kriz yönetimi üzerindeki etkisinin tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın uygulama kısmında değişkenler arasındaki ilişkiyi ve etkiyi test etmek amacıyla, Şanlıurfa İli’nde faaliyet gösteren bir devlet hastanesinde görev yapan hastane çalışanlarından oluşan 200 katılımcıya anket çalışması uygulanmıştır. Anket yoluyla elde edilen veriler SPSS paket programıyla analiz edilmiştir. Sonrasında, ölçeklerin güvenirlilikleri test edilmiş, frekans analizi, korelasyon ve regresyon analizleri yapılmıştır. Elde edilen araştırma bulguları ise son bölümde sunulmuştur.
Keywords
Abstract
The novel coronavirus disease (COVID-19) is expressed as one of the biggest pandemics in human history.The rapid spread of COVID-19 is helping organizations in a new life. compels them to fight for survival. In this process, it is necessary to create resistance against crises and the shocks they bring. enterprise agility is crucial and essential for survival. the fact that it creates. Although crisis management is a critical and challenging function, crisis situations do not give individuals and organizations much time to prepare. Accordingly, organizations with an agile organizational structure are expected to better manage the crisis. Organizational agility enables organizations to anticipate external changes, react quickly to changes, and adapt to technological developments. While the pandemic crisis changes working conditions, it also brings about the use of new technologies in organizations. In this process, organizations have to reorganize their processes and activities to seek new digital solutions and adopt innovative e-business applications. It is claimed that organizations that realize the transformations required by digitalization have taken the lead in managing the pandemic crisis more effectively. Accordingly, our study sheds light on the various uses of corporate agility and digital technologies in the COVID-19 crisis. This study was conducted to determine whether there is a relationship between corporate agility and crisis management, digital transformation and crisis management, and digital transformation and corporate agility, and the effect of corporate agility and digital transformation on crisis management. In order to test the relationship and effect between the variables in the application part of the research, a questionnaire study was applied to 200 participants consisting of health personnel working in a state hospital operating in Şanlıurfa. The data obtained through the questionnaire were analyzed with the SPSS package program. Afterwards, the reliability of the scales was tested, frequency analysis, correlation and regression analyzes were performed. The research findings obtained are presented in the last section.
Keywords
- Acar. B.2020. Dijital Dönüşümde Yeni Yetkinlikler. Kriter Yayınevi. İstanbul. s.122.
- Acar. B.2020. Dijital Dönüşümde Yeni Yetkinlikler. Kriter Yayınevi. İstanbul. s.122.
- Akkaya. B. ve Tabak. A. (2018). “Örgütsel Çeviklik Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İş ve İnsan Dergisi. 5(2). s.185-206.
- Al-Omoush. K.. Moya. V. S.. Garcia. S. (2020) “The İmpact Of Social Capital And Collaborative KnowledgeCreation On E-Business Proactiveness And Organizational Agility İn Responding To The COVID-19 Crisis”. Journal Of Innovation & Knowledge. 5(4).S.279-288.
- Apilioğulları. L.. (2019). Dijital Dönüşüm (Akıllı Fabrikalar). Ceylan Matbaası. İstanbul. s.203.
- Arteta. B.M. ve Giachetti. A.. (2004). “A Measure Of Agility As The Complexity Of The Enterprise System”. Robotics and Computer-Intergrated Manufacturing. 20(6). s.495-503.
- Çalışkan. A. (2020). “Kriz Yönetimi: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması”. Türk Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. 5(2). s.106-120.
- Eismann. K.. Possega. O. Ve Fischbach. K.. (2021). “Opening Organizational Learning İn Crisis Management: On The Affordances Of Social Media”. The Journal Of Strategic Information Systems. 30(4).
- Erdoğan. U.. (2019). Türkiye’nin Dijital Dönüşüm Pazarının Stratejik Analizi. I.M.. Pekdemir (Ed). İşletmelerin Kaçınılmaz Yolculuğu: Dijital Dönüşüm. (1. Baskı) içinde (319-343). Beta Basım. İstanbul.
- Ersöz. B. ve Özmen. M. (2020). “Dijitalleşme ve Bilişim Teknolojilerinin Çalışanlar Üzerindeki Etkileri”. AJIT-e: Bilişim Teknolojileri Online Dergisi . 11(42).
- Fener. T. Ve Çevik. T. (2015). “Leadership in Crisis Management: Separation of Leadership and Executive Concepts”. Procedia Economics and Finance. 26. s.695-701.
- Ferrairs. A.. Degbey. W.Y.. Singh. K.. Bresciani. S. ve Castellano. S. (2021). “Microfoundations of Strategic Agility in Emerging Markets: Empirical Evidence of Italian MNEs in India”. Journal of World Business.
- Ganguly. A.. Nilchiani. R. Ve Farr. V. (2009). Evaluating agility in corporate enterprises. International Journal of Production Economics. 118(2). s.410-423.
- Gürkan. G. (2019). Dijital Dönüşüm ve Gelişimi. I.M.. Pekdemir (Ed). İşletmelerin Kaçınılmaz Yolculuğu: Dijital Dönüşüm. (1. Baskı) içinde (5-25). Beta Basım. İstanbul.
- Haiko. J.M. Ve Voort. V. (2020). “Agile And Adaptive Governance İn Crisis Response: Lessons From The COVID- 19 Pandemic. International Journal Of Information Management. 55.
- Halil. R. Ve Mezher. M. A. (2020). “The Mediating İmpact Of Sustainability On The Relationship Between Agility And Operational Performance”. Operations Research Perspectives. 7.
- Hussain. Z. (2021). “Paradigm Of Technological Convergence And Digital Transformation: The Challenges Of CHSectors İn The Global COVID-19 Pandemic And Commencing Resilience-Based Structure For The Post-COVID-19 Era. Digital Applications İn Archaeology And Cultural Heritage. 21.
- Jafari. V.. Hannan. S.. Mahdiraji. A.. Busso.D. Ve Yahiaoui. D. (2021). “Towards Agility İn İnternational High-TechSmes: Exploring Key Drivers And Main Outcomes Of Dynamic Capabilities”. Technological Forecasting And Social Change. 174.
- Klyver. K. Ve Nielsen. S.L. (2021). “Which Crisis Strategies Are (Expectedly) Effective Among Smes During COVID-19?. Journal Of Business Venturing Insights. 16.
- Konopik. J.. Jahn. C.. Schuster. T.. Ve Pflaum. A. (2021). “Mastering The Digital Transformation Through Organizational Capabilities: A Conceptual Framework. Digital Business. 2(2).
- Lehn. K.. (2021). “Corporate governance and corporate agility”. Journal of Corporate Finance. (66).
- Li. B.. Zhong. Y.Y.. Zhang. T. Ve Hua. N. (2021). “Transcending The COVID-19 Crisis: Business Resilience Andİnnovation Of The Restaurant İndustry İn China”. Journal Of Hospitality And Tourism Management. 49. S.44-53.
- Oksanen. A.. Oksa. R.. Savela. N. Ve Mantere. S. (2021). “COVID-19 Crisis And Digital Stressors At Work: A Longitudinal Study On The Finnish Working Population”. Computers İn Human Behavior. 122.
- Öztürk. S. (2003). “Kriz Yönetimi Ve Tekstil Sektörüne Etkileri İle İlgili Bir Araştırma”. İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. s.88-409.
- Presl. J. Weitzendorfer. M. Varga. M. Borhanian. S. Çiftçi. S. Emmanuel. K. (2020). “Surgical Strategies During The COVID-19 Crisis: The Salzburg Concept”. The American Journal Of Surgery. 220(3). s.550-552.
- Sağlam. M. (2021). “İşletmelerde Geleceğin Vizyonu Olarak Dijital Dönüşümün Gerçekleştirilmesi Ve DijitalDönüşüm Ölçeğinin Türkçe Uyarlaması”. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 20(40). s.395-420
- Skare. M. Ve Soriano. D. R.. (2021). “A Dynamic Panel Study On Digitalization And Firm's Agility: What Drives Agility İn Advanced Economies”. Technological Forecasting And Social Change. 163.
- Soundararajan. V.. Saharasranamam. S. Khan. Z. Ve Jain. T. (2021). “Multinational Enterprises And The GovernanceOf Sustainability Practices İn Emerging Market Supply Chains: An Agile Governance Perspective”. Journal Of World Business. 56(2).
- Sözüer. A. (2019). İşletmelerin Uluslarasılaşması ve Dijital Dönüşüm. I.M.. Pekdemir (Ed). İşletmelerin Kaçınılmaz Yolculuğu: Dijital Dönüşüm. (1. Baskı) içinde (236-258). Beta Basım. İstanbul.
- Tao. W.. Lee. Y.. Sun. R. Li. J.Y. Ve He. M. (2021). “Enhancing Employee Engagement Via Leaders’ Motivational Language İn Times Of Crisis: Perspectives From The COVID-19 Outbreak”. Public Relations Review. 48(1).
- Thomas. R. Ve Peedersen. C.L. (2020). “Analyzing The İmpact Of The Coronavirus Crisis On Business Models”. Industrial Marketing Management. 88. s.214-224.
- Troise. C.. Corvello. V. Ghobadia. A. ve O’Regan. N. (2021). “How Can Smes Successfully Navigate VUCAEnvironment: The Role Of Agility İn The Digital Transformation Era”. Technological Forecasting and Social Change. 174.
- Tseng. Y.H. Ve Lin. C.T. (2011). “Enhancing Enterprise Agility By Deploying Agile Drivers. Capabilities And Providers”. Information Sciences. 181(17). s. 3693-3708.
