Bu çalışmanın amacı, anne-babanın çocuklara karşı sergiledikleri yetiştirme tutumları ile 5-10 yaş aralığındaki çocuklarda gözlemlenen davranış tutumları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın örneklemini İstanbul İli’nde okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden Bağımsız Anaokulları ve İlköğretim Okulu bünyesinde bulunan, 5-10 yaş grubu çocuğa sahip 129 anne ve babadan oluşmaktadır. Ailelere; ), Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutumları Ölçeği(PARİ), Güçler ve Güçlükler Anketi (Ebeveyn Formu) uygulanmıştır. Sosyal davranışlar alt boyutu incelendiğinde anne ve babası yüksek lisans yapan bireylerin çocuklarının sosyal hayatta daha aktif ve başarılı olduğu görülmüştür. Aşırı annelik gösteren, korkulu, saplantılı, kayıtsız bağlanan ebeveynlerin çocuklarında duygusal problemlere, davranış problemlerine, dikkat eksikliği ve hiperaktiviteye ve total güçlüklere rastlandığı görülmüştür.
The aim of this study is to investigate the relationship between parenting attitudes towards children and behavioral attitudes observed in children aged 5-10 years. The sample of this study consisted of 129 mothers and fathers of 5-10 years old children in the Preschool of Independent Preschools and Primary Schools in Istanbul. When the social behaviors sub-dimension was examined, it was seen that the children whose parents had master's degree were more active and successful in social life.It was observed that the children of the parents who showed excessive motherhood, fearful, obsessed, indifferent attachment had emotional problems, behavioral problems, attention deficit and hyperactivity and total difficulties.