Author :
Abstract
Bu araştırmanın temel amacı okul yöneticilerinin kültürlerarası eğitim ve kültürlerarası eğitim ile ilişkili kavramlar hakkındaki görüşlerini belirlemektir. Betimsel nitelikteki bu araştırma, nitel araştırma yaklaşımı çerçevesinde temel nitel araştırma modeli ile desenlenmiştir. Araştırmanın katılımcılarını 2015-2016 öğretim yılında Dicle Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Yönetimi Teftişi Planlaması ve Ekonomisi Bilim Dalında tezsiz yüksek lisans eğitimlerine devam eden okul yöneticileri oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından hazırlanan yapılandırılmış yazılı görüşme formu kullanılmıştır. Veri analizinde tümevarımcı içerik analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda okul yöneticilerinin kültür kavramına ilişkin algılarında ortak değerler ve insanların oluşturduğu değerler temalarının ön plana çıktığı görülmüştür. Okul yöneticilerinin, kültürel farklılıkları en çok yaşam biçimlerindeki farklılık, başka coğrafyalardaki yaşamlar ve toplumsal farklar ile özdeşleştirdikleri sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda kültürlerarası eğitim, kültürlerarası eğitimin uygulanması ve önemine ilişkin olarak okul yöneticilerinin çoğunlukla bilgi sahibi olmadıkları görülmüştür.
Keywords
Abstract
The main objective of this study was to identify views of the school administrators on the phenomena related to intercultural education. This descriptive study was designed with a basic qualitative research model within the framework of qualitative research approach. The participants of the study are the school administrators who continue their non-thesis master's education in Dicle University. Inductive content analysis was used in the data analysis. As a result of the research, it was seen that the themes of common values and values created by people came to the fore in the perceptions of school principals about the concept of culture. It has been concluded that school principals identify cultural differences with the themes: differences in lifestyles, life in other geographies and social differences. As a result of the research, it has been observed that school principals are mostly not informed about intercultural education, implementation and importance of intercultural education.
Keywords
- Aksoy, Z. (2012). Uluslararası göç ve kültürlerarası iletişim. Uluslararası Sosyal Araştırmalar
- Aksoy, Z. (2012). Uluslararası göç ve kültürlerarası iletişim. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(20), 292-303.
- Aksoy, Z. (2016). Kültürlerarası iletişim eğitiminde öğrencilerin kültürlerarası duyarlılık gelişimi öz değerlendirmeleri üzerine bir inceleme. Selçuk İletişim Dergisi, 9(3), 34-53.
- Altay, D. (2005). Küresel köyün medyatik mimarı: Marshall McLuhan. N. Rigel (Ed.), Kadife Karanlık içinde. (s. 9-48). İstanbul: Su Yayınevi.
- Bakan, Ö. & Canöz, K. (2017). Kültürlerarası iletişim bağlamında Türk üniversite öğrencilerininJaponlara yönelik kalıp yargıları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 37, 91-107. Barutçugil, İ. (2011a). Kültürlerarası farklılıkların yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayınevi.
- Barutçugil, İ. (2011b). Kültürlerarası yönetim. İstanbul: Kariyer Yayınevi.
- Bennett, M. J. (1998). Intercultural communication: a current perspective. Ed. M. J. Bennett. BasicConcepts of Intercultural Communication: Selected Readings. (pp. 1-35). USA: Nicholas Brealey Publishing.
- Bozkaya, M. & Aydın, İ. E. (2010). Kültürlerarası iletişim kaygısı: Anadolu Üniversitesi erasmus öğrencileri değişim programı örneği. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 39, 29-42.
- Chen, G. & Starosta, W. J. (2005). Foundations of intercultural communication. Oxford: University Press of America.
- Coşgun, Ş. (2004). Kültürlerarası iletişim sürecinde kalıp düşüncelerin ve önyargıların rolü:Antalya’da yaşayan Güneydoğulular ile Antalya yerlileri arasındaki kalıp düşünceler ve önyargılar. Yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
- Coşkun, H. (2006). Türkiye’de kültürlerarası eğitim. M. Hesapçıoğlu ve A. Durmuş (Ed), Türkiye’deEğitim Bilimleri: Bir Bilanço Denemesi içinde. (s. 275-296) Ankara: Nobel Yayın Akademik Yayıncılık.
- Davis, N. (2005). Intercultural competence for future leaders of educational technology and its evaluation. Interactive Educational Multimedia, 10, 1-22.
- Demir, A. & Demir, S. (2009). Erasmus programının kültürlerarası diyalog ve etkileşim açısındandeğerlendirilmesi (Öğretmen adaylarıyla nitel bir çalışma). Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(9), 95-105.
- Eğinli, A. (2011). Kültürlerarası yeterliliğin kazanılmasında kültürel farklılık eğitimlerinin rolü. Öneri Dergisi, 9(35), 215-227
- Fantini, A. E. (2013, January 18). About intercultural communicative competence: A construct. Retrieved 18.01.2013 From: http://www.sit.edu/SITOccasionalPapers/feil_appendix_e.pdf.
- Gencer, Z. T. (2011). Çok kültürlü toplumlarda iletişim: Divriği örneği. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 1, 186-205.
- Göker, M. & Meşe. G. (2011). Türk göçmenlerin İtalyanlara bakış açısı: Bir kültürlerarası iletişim araştırması. Selçuk İletişim Dergisi, 7(1), 65-82.
- Günbayı, İ. & Yassıkaya, B. (2011) Meslek lisesinde çalışan yönetici ve öğretmenlerin leonardo davinci projesi hakkında görüşleri: Bir durum çalışması. E-international journal of educational research, 2 (3), 13-34.
- Güner, A. & Levent, F. (2018). Öğretmenlerin kültürlerarası duyarlılık düzeyleri ile empatikeğilimleri arasındaki ilişki: Halk eğitimi merkezi örneği. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 3(2), 968-984.
- Güvenç, B. (1997). Kültürün abc’si. İstanbul: YKY Yayınları.
- Hofstede, G. (2001) Culture’s consequences. London: Sage Publications.
- Hofstede, G. (2003) Cultures and organizations: Software of the mind. London: McGraw Hill.
- Karaırmak, Ö. (2008). Çok kültürlülük, kültürel duyarlılık ve psikolojik danışma. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 3(29), 115-129. 22.
- Kartarı, A. (2006). Farklılıklarla yaşamak: Kültürlerarası iletişim. Ankara: Ürün Yayınları. Kartarı, A. (2014). Kültür, farklılık ve iletişim. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Köroğlu, Z. (2013). Dil okutmanlarının kültürlerarası iletişimsel yeterlilik açısından ders kitabı içeriği algıları: Gazi Üniversitesi durumu. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Küçük, S. (2006) Kültürlerarası konumda iki dilli öğrenciler için öğretmen yetiştirme ve Erasmus programı. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1), 231-251
- Liu, J. (2007). An investigation on intercultural communication among Chinese postgraduate students at the University of Edinburgh. Master thesis, The University Of Edinburgh.
- Merriam, S. (2015). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. (S. Turan, Çev.Ed.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
- Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. Thousand Oaks, California: Sage Publications.
- Neuliep, J. W. ve Ryan, D.J (1998). The influence of intercultural communication apprehension andsocio-communicative orientation on uncertainty reduction during initial cross-cultural interaction. Communication Quarterly, 46(1).
- Oksaar E. (2008). Kültürlerarası iletişim bağlamında kültür kuramı, (A. Selçuk Çev), Konya: Çizgi Yayınevi.
- Peterson, P. B. (1991). Multiculturalism as a generic approach to counseling. Journal of Counseling and Development, 70, 6-12.
- Polat, S. (2009). Öğretmen adaylarının çok kültürlü eğitime yönelik kişilik özellikleri. International Online Journal of Educational Sciences, 1(1), 154-164.
- Polat, S. (2012). Okul müdürlerinin çok kültürlülüğe ilişkin tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 334-343
- Sarı, E. (2009) Mardin’de kültürlerarası iletişim ve kültürel kimliğin/farkın inşası. Alternatif PolitikaSavaş, Ç. (2004). Kültürlerarası iletişim, dil ve yabancı dil olarak Türkçe. Yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
- Selçuk, A.(2005). Kültürlerarası iletişim açısından gündelik iletişim davranışları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, 1-17.
- Sığrı, Ü. & Tığlı, M. (2006). Hofstede’nin belirsizlikten kaçınma kültürel boyutunun yönetsel-örgütsel süreçlere ve pazarlama açısından tüketici davranışlarına etkisi. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(1), 327-342.
- Sıkı, E. (2014). Yabancı dil öğretiminde kültür farkındalığı yaratma ve kültürlerarası iletişim becerilerinin geliştirilmesi. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- Soydaş, A.(2010). Kültürlerarası iletişim: farklı kültürel ortamlarda çalışma ve iletişim. İstanbul: Parşömen Yayınevi.
- Şişman, M. (2011). Örgütler ve kültürler. Ankara: Pegem Akademi.
- Temel, A. (2012). Çok kültürlülük ve kültürlerarası iletişimin sağlık hizmetlerinin sunumuna etkisi.E. Esen ve Z. Yazıcı (Ed.), Uluslararası Göç ve Hizmetlerin Kültürlerarası Açılımı içinde. (s. 49-75) Ankara: Ekinoks Yayınları
- Tuna, S. (2011). Kültürel farkındalık yaratma açısından sanat eğitimi öğretimi. İlköğretim Online. 10(2). 569-575.
- UNESCO (1982). UNESCO World conference on cultural policies: Final Report. Paris. UNESCO (2006). UNESCO Guidelines on intercultural education. Paris.
- Ügeöz, P. (2003). Kültürlerarası iletişim. İstanbul: Üstün Eserler Nesriyatevi.
- Üstün, E. (2011). Öğretmen adaylarının kültürlerarası duyarlılık ve etnikmerkezcilik düzeylerin etkileyen etmenler. Yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
- Yılmaz, F. (2016). Multiculturalism and multicultural education: A case study of teacher candidates’ perceptions. Cogent Education, 3:1172394.
- Yılmaz, F. & Göçen, S. (2013). Sınıf öğretmeni adaylarının kültürlerarası duyarlılık hakkındakigörüşlerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, 373-392.
- Zakaria, N. (2000). The effects of cross-cultural training on the acculturation process or the global workforce. International Journal of Manpower, 21(6), 492-510.
