Author :
Abstract
Sahne tasarımı, estetik çekiciliğin ötesinde, tiyatroda anlatıların geliştiği, tasvir edildiği ve uygulandığı bir tuval işlevi görür. Bu nedenle, bir tiyatro atmosferinde mekânın düzenlenmesi, performans sergileyenler ve seyirciler arasındaki psikolojik deneyimleri derinlemesine etkiler. Bu açıdan, çevresel psikoloji, bilişsel psikoloji ve algısal psikoloji gibi temel psikolojik prensipleri inceleyerek, mekânsal konfigürasyonların tiyatro performansı ve seyirci katılımı dinamiklerini nasıl etkilediğini anlamak mümkündür. Bu yazı, sahne tasarımının karmaşık ilişkisini psikolojik bir bakış açısıyla açığa çıkarmayı amaçlamaktadır Sahne Tasarımında Mekân Psikolojisi, bir tiyatro ortamındaki fiziksel unsurların düzenlenmesi ile bunun insan algısı, duyguları ve bilişi üzerindeki etkisi arasındaki karmaşık ilişkiyi araştırır. Bu çalışma, mekânsal konfigürasyonların seyirci katılımını, oyuncu performansını ve hikâye anlatma dinamiklerini nasıl etkilediğini inceleyerek sahne tasarımının çok yönlü boyutlarını araştırmaktadır. Çalışmada psikolojik kuram ve ilkelerden yola çıkarak, mekânsal tasarım ile hem oyuncuların hem de seyircilerin psikolojik deneyimleri arasındaki simbiyotik etkileşimi ortaya çıkarmayı hedeflemiştir. Araştırmada sahnelemede mekânsal manipülasyonun derin etkilerini aydınlatarak, tiyatro üretiminin ardındaki sanat ve psikoloji anlayışımızı zenginleştirmeyi amaçlamaktadır.
Keywords
Abstract
Beyond aesthetic appeal, stage design functions as a canvas on which narratives in the theater are developed, depicted and executed. Therefore, the organization of space in a theatrical atmosphere profoundly affects the psychological experiences between performers and audience members. In this respect, by examining basic psychological principles such as environmental psychology, cognitive psychology and perceptual psychology, it is possible to understand how spatial configurations influence the dynamics of theatrical performance and audience engagement. Spatial Psychology in Stage Design explores the complex relationship between the arrangement of physical elements in a theatrical environment and its impact on human perception, emotions and cognition. This study explores the multifaceted dimensions of stage design by examining how spatial configurations affect audience engagement, actor performance and storytelling dynamics. Drawing on psychological theories and principles, the study aims to reveal the symbiotic interplay between spatial design and the psychological experiences of both actors and audiences. By illuminating the profound effects of spatial manipulation in staging, the research aims to enrich our understanding of the art and psychology behind theater production.
