Author:
Abstract
İnsan gözüyle görülen dünyanın var olan tek dünya olmadığının farkına varmak alçakgönüllü olmayı gerektirir. Bu hiçbir şey bilmediğini bilen bir bilinçle olabilir. Oysa hayvan deneylerinde hayvanların yaşama haklarının ihlali, kişinin bildiğinden başka bir şeyi bilmek istememesiyle ilgilidir. Dolayısıyla bu sorunlar “burada” beklerken, bilginin “cahiller içinden âlim” doğuran bir metazoride herkes için “soylu eşitlik” sunması, insanı kendi hamlığının câhili yapar. Bu makale felsefî sorgulamayı içermekle birlikte, cehâleti; endüstriyel, psikolojik ve akademik boyutlarıyla tasvir etmektedir. Çiftçilikten zorunlu göçlerle koparılan ve bilinmeyen diyara sürüklenen bu derkenar yaşama “sıkış tepiş” sıkışan ve hamlıktan aktif savaşmayı öğrenmeye dek uzanan bu hikâyenin adı “şimdilik” medeniyettir. Dilsiz, sağır, kör ve iştahlı kalabalıklarla örgütlenmiş medeniyetten daha üstün vasıflara sahip yeni cehâlet çağı olabilir mi?
Keywords
Abstract
It takes humility to realize that the world seen through the human eye is not the only world that exists. It can also be with a consciousness open to knowing without knowing anything. Whereas the violation of the rights of animals to live through animal experiments is related to the fact that the person does not want to know anything other than what he knows. Therefore, while these problems are waiting “here” the fact that knowledge offers “noble equality” for everyone in a metazori that gives rise to “scholars from the ignorant " makes man a prisoner of his own rawness. This article is a philosophical inquiry. In this article, ignorance is described in its industrial, psychological and academic dimensions. This is a derkenar life that has been cut off from farming by forced migrations and dragged into the unknown realm. The name of this story is civilization for now. Could there be a new-age of ignorance, with qualities superior to a civilization organized with dumb, deaf, blind and appetising crowds?