HAS TECHNO STRESS INCREASED IN THE EMPLOYEES OF COMPANIES THAT APPLIED DIGITAL STRATEGIES WITH THE PANDEMIC PROCESS?
Author:
Abstract
The aim of this study is to examine the techno stress that the digital transformation, which accelerates with the pandemic process in the digitalizing business world, can create in employees. The relationship between the two variables was assumed to be positive and this relationship was confirmed by the study. Factor analysis was applied to the variables without examining the relationship between the variables, and factors were obtained both parallel to and different from the literature. Employee digitalization is one of these sub-factors that give meaningful results. Digitalization of employees rather than the organization raises the level of techno stress. Again, employee digitalization affects techno-development, which is included in techno stress and is only detected in this study. Except for the hypothesis test, the differences of the variables in terms of demographic groups were examined. A significant difference was found between techno stress and techno-development in terms of age and seniority. Accordingly, as age and seniority progress, the level of these variables first decreases, and after a certain period of time, an increase is observed. In addition, the sector where digitalization is felt the most is food and the sector where techno insecurity is perceived at the highest level is banking. The study was carried out by reaching a total of 300 white-collar employees through a digital research panel. The generalizability of the research results is valid, as the selected employees are randomly selected from a representative sample of Turkey. This study focuses on the impact of digitalization on employees with the effect of the pandemic. In future studies, it is thought to pay attention to the positive effects of digitalization as well as the negative effects.
Bu çalışmanın amacı dijitalleşen iş dünyasında pandemi süreciyle birlikte hızlanan dijital dönüşümün çalışanlarda yaratabileceği teknostresi incelemektir. İki değişen arasındaki ilişki pozitif varsayılmış ve çalışma ile bu ilişki doğrulanmıştır. Değişkenler arası ilişki incelenmeden değişkenlere faktör analizi uygulanmış ve literatüre hem paralel hem de ondan farklı olarak faktörler elde edilmiştir. Bu alt faktörlerden anlamlı sonuç veren çalışan dijitalleşmesidir. Örgütten ziyade çalışanların dijitalleşmesi teknostres seviyesini yükseltmektedir. Yine çalışan dijitalleşmesi, teknostres içinde yer alan ve sadece bu çalışmada tespit edilen tekno gelişimi etkilemektedir. Hipotez testi dışında değişkenlerin demografik gruplar açısından farkı incelenmiştir. Teknostresin ve tekno gelişimin yaş ve iş kıdemi açısından anlamlı bir farkı tespit edilmiştir. Buna göre yaş ve kıdem süresi ilerledikçe önce bu değişkenlerin seviyesi azalmakta, beli bir süreden sonra ise artışı gözlemlenmektedir. Ayrıca dijitalleşmenin en fazla hissedildiği sektör gıda ve tekno güvensizliğin en yüksek düzeyde algılandığı sektör ise bankacılıktır. Çalışma dijital bir araştırma panel üzerinden toplamda 300 beyaz yakalı çalışana erişilerek gerçekleştirilmiştir. Seçilen çalışanlar Türkiye temsili bir örneklem üzerinden rassal olarak seçildiği için araştırma sonuçlarının genellenebilirliği geçerli düzeydedir. Bu çalışma pandemi etkisiyle dijitalleşmenin çalışanlarda yarattığı etkiye odaklanmaktadır. Gelecek çalışmalarda dijitalleşmenin olumsuz etkilerinin yanı sıra olumlu etkilerine dikkat verilmesi düşünülmektedir.
Keywords
Abstract
The aim of this study is to examine the techno stress that the digital transformation, which accelerates with the pandemic process in the digitalizing business world, can create in employees. The relationship between the two variables was assumed to be positive and this relationship was confirmed by the study. Factor analysis was applied to the variables without examining the relationship between the variables, and factors were obtained both parallel to and different from the literature. Employee digitalization is one of these sub-factors that give meaningful results. Digitalization of employees rather than the organization raises the level of techno stress. Again, employee digitalization affects techno-development, which is included in techno stress and is only detected in this study. Except for the hypothesis test, the differences of the variables in terms of demographic groups were examined. A significant difference was found between techno stress and techno-development in terms of age and seniority. Accordingly, as age and seniority progress, the level of these variables first decreases, and after a certain period of time, an increase is observed. In addition, the sector where digitalization is felt the most is food and the sector where techno insecurity is perceived at the highest level is banking. The study was carried out by reaching a total of 300 white-collar employees through a digital research panel. The generalizability of the research results is valid, as the selected employees are randomly selected from a representative sample of Turkey. This study focuses on the impact of digitalization on employees with the effect of the pandemic. In future studies, it is thought to pay attention to the positive effects of digitalization as well as the negative effects.
Bu çalışmanın amacı dijitalleşen iş dünyasında pandemi süreciyle birlikte hızlanan dijital dönüşümün çalışanlarda yaratabileceği teknostresi incelemektir. İki değişen arasındaki ilişki pozitif varsayılmış ve çalışma ile bu ilişki doğrulanmıştır. Değişkenler arası ilişki incelenmeden değişkenlere faktör analizi uygulanmış ve literatüre hem paralel hem de ondan farklı olarak faktörler elde edilmiştir. Bu alt faktörlerden anlamlı sonuç veren çalışan dijitalleşmesidir. Örgütten ziyade çalışanların dijitalleşmesi teknostres seviyesini yükseltmektedir. Yine çalışan dijitalleşmesi, teknostres içinde yer alan ve sadece bu çalışmada tespit edilen tekno gelişimi etkilemektedir. Hipotez testi dışında değişkenlerin demografik gruplar açısından farkı incelenmiştir. Teknostresin ve tekno gelişimin yaş ve iş kıdemi açısından anlamlı bir farkı tespit edilmiştir. Buna göre yaş ve kıdem süresi ilerledikçe önce bu değişkenlerin seviyesi azalmakta, beli bir süreden sonra ise artışı gözlemlenmektedir. Ayrıca dijitalleşmenin en fazla hissedildiği sektör gıda ve tekno güvensizliğin en yüksek düzeyde algılandığı sektör ise bankacılıktır. Çalışma dijital bir araştırma panel üzerinden toplamda 300 beyaz yakalı çalışana erişilerek gerçekleştirilmiştir. Seçilen çalışanlar Türkiye temsili bir örneklem üzerinden rassal olarak seçildiği için araştırma sonuçlarının genellenebilirliği geçerli düzeydedir. Bu çalışma pandemi etkisiyle dijitalleşmenin çalışanlarda yarattığı etkiye odaklanmaktadır. Gelecek çalışmalarda dijitalleşmenin olumsuz etkilerinin yanı sıra olumlu etkilerine dikkat verilmesi düşünülmektedir.