DANİMARKA VE YENİ ZELANDA’DA YEREL YÖNETİMLER: REFORM, YAPI VE MALİ SİSTEM ÜZERİNE GENEL BİR İNCELEME
Author :
Abstract
Danimarka ve Yeni Zelanda devletleri Anglo-Amerikan siyasi geleneğe sahip, özgürlükçü ve yerel yönetimlerin her zaman güçlü olarak kurgulandığı coğrafyalardır. Bu bakımdan bu devletlerde yerel yönetimler, bireysel hak ve özgürlükleri referans alan bir yapıya sahiptir. Bu çalışmada, Danimarka ve Yeni Zelanda devletlerinde özellikle 1980’li yıllardan sonra kamu yönetimindeki genel reformun bir parçası olarak son hali verilen yerel yönetimlerin yapı, reform ve mali sistemleri üzerinde genel bilgi verilmesi amaçlanmaktadır. Çalışmanın yöntemi literatür taramasına dayalı içeriksel bir derleme olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak bakıldığında her iki devlette de yerel yönetimler, 1980’li yıllardan sonra görev ve hizmet kapasitesi artırılmış, mali olarak güçlü ve köklü idari birimlerdir.
Keywords
Abstract
The states of Denmark and New Zealand are geographies with an Anglo-American political tradition, libertarian and local governments. In this respect, local governments have a structure that refers to individual rights and freedoms. In this study, it is aimed to give general information on the structure, reform and financial systems of the finalized local governments as a part of the general reform in public administration especially after 1980s in Denmark and New Zealand. The method of the study was determined as a contextual review based on literature review. As a result, in both states, local governments are financially strong and well-established administrative units that increased their capacity of service and service after the 1980s.
Keywords
- Akarçay, Pınar (2017). “Finlandiya, Danimarka ve Norveç’te Yerel Yönetimler”, Akademik Sosyal
- Akarçay, Pınar (2017). “Finlandiya, Danimarka ve Norveç’te Yerel Yönetimler”, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Mayıs, 46: 352-372.
- Akdemir, Tekin & Karakurt, Birol (2016). “Nordik Ülkelerinde İdarelerarası Mali İlişkiler”, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Haziran, 11: 127-159.
- Al, Hamza (2008). Yeni Kamu Yönetimi: Ülke Deneyimleri, Değişim Yayınları, İstanbul.
- Avaner, Tekin (2019). “Yeni Zelanda Kamu Yönetimi ve Planlama Kurumu”, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 21(1): 121-139.
- Baylan, Ömer (1978). Vatandaşın Devlet Yönetimi Karşısındaki Şikâyetleri ve Türkiye İçin İsveçOmbudsman Formülü, T.C. İçişleri Bakanlığı Tetkik Kurulu Başkanlığı Yayınları No: 12, Gaye Matbaası, Ankara.
- Canbazoğlu, Kerem (2010). “Tarihi Gelişimi, Kurumları ve İşleyişi Bakımından Yeni Zelanda Devleti’nin Hükümet Sistemi”, Ankara Barosu Dergisi, 3: 321-334.
- Cangir, Mehmet (2003). “Yeni Zelanda Yönetim Sistemi”. (Ed. Koraltay Nitas), YirmibirinciYüzyılda Yönetim, T.C. İçişleri Bakanlığı Strateji Merkezi Başkanlığı, Türk İdari Araştırmalar Vakfı, Ankara.
- DESA (2006). New Zealand Public Administration Coutnry Profile, Division for PublicAdministration and Development Management (DPADM) Department of Economic and Social Affairs (DESA) United Nations.
- KTO (2011). Danimarka Ülke Raporu, www.kto.org.tr/d/file/danimarka-ulke-raporu-2011.doc (02.05.2018).
- Lotz, Jørgen R. (1999). “Local government in Denmark”. (Eds. Amedeo Fossati and Giorgio Panella), Fiscal Federalism in the European Union, pp.118-127, Routledge, London.
- Scott, Claudia (1999). “New Zealand Local Government Funding Policy Reform”, Agenda, 6(2): 141-152.
- T.C. Dışişleri Bakanlığı (2012). Danimarka'nın Siyasi Görünümü, http://www.mfa.gov.tr/danimarka- siyasi-gorunumu.tr.mfa (10.10.2018).
- Wallis, Joe & Dollery, Brian (2000). Local Government Reform in New Zealand, 2000,file:///C:/Users/Lenovo/Desktop/danimarka/Local_government_reform_in_New_Zealand.pdf(02.10 .2018).
