Author :
DOI : 10.31589/JOSHAS.770
Year-Number: 2021-45
Language : null
Konu :
Abstract
Teknolojinin, bilgiye daha hızlı ve kolay erişebilme getirisi sayesinde insanlar artık sürekli değişen ve kendini güncelleyen bilgi karşısında devamlı olarak bilgilerini güncelleyebilmekte ve var olan bilgilerini yenileriyle değiştirerek, geliştirebilmektedirler. Teknolojide ve bilgiye erişimde yaşanan bu baş döndürücü gelişim eğitimcileri de öğrenme-öğretim süreçlerinde yeni arayışlara itmiş ve teknoloji giderek eğitim süreçlerimizin içine dâhil olmaya başlamıştır. Kuşkusuz ki geliştirilen modeller arasında uzaktan eğitim modeli eğitim-öğretim süreçlerimiz içerisinde en çok tercih edilenidir. Bu nedenle araştırmada liselerde görev yapan öğretmenlerin uzaktan eğitime yönelik tutumlarını belirlemek amaçlanmıştır. Ayrıca araştırmada, öğretmenlerin uzaktan eğitime yönelik tutumlarının cinsiyet, yaş, kıdem, çalıştıkları kurum, eğitim düzeyleri, branş vb. değişkenler bakımından anlamlı bir farklılık gösterip göstermediği de incelenmiştir. Araştırmada, yöntem olarak betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada veriler Ağır(2007) tarafından geliştirilen “Uzaktan Eğitim Tutum Ölçeği” ile elde edilmiştir. Araştırma, örneklemini Samsun ilinde Millî Eğitim Bakanlığına bağlı liselerde görev yapan, farklı branşlardaki 404 öğretmen oluşturmuştur. Verilerin analizinde frekans, yüzde, ortalama değerler, t-testi ve ANOVA kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin uzaktan eğitime yönelik tutumlarının ortalamanın üzerinde olumlu bir tutuma sahip olduğu tespit edilmiştir. Cinsiyet, kıdem ve branş değişkeni açısından anlamlı farklılıklar ortaya çıkmıştır.
Keywords
Abstract
Thanks to the faster and easier access of technology, it can be updated to learn about people and can be updated with existing ones and new ones. This development in transportation, which can develop in technology, pushed educators to new understandings in learning-teaching processes and education started with those who were not in our training programs. Distance education models among young children are the most preferred among our education. These exercises are for educational training from people working in high schools. Also, about students. Also don't show if it shows a sign in terms of referrals. In the research, descriptive survey model was used as a method. In the study, it was obtained by Ağır (2007) with the “Distance Education Attitude Scale”. The sample of the research consisted of 404 teachers from different branches, working in high schools affiliated to the Ministry of National Education in Samsun. Frequency, percentage, mean values, t-test and ANOVA were used in the analysis of the data. It has been determined that their attitudes towards international education towards the research have positive beer above average. Gender, seniority and classification can be mentioned.
Keywords
- Açıkgöz, K. (2000). Aktif Öğrenme. Pegem Yayıncılık. Ankara.
- Açıkgöz, K. (2000). Aktif Öğrenme. Pegem Yayıncılık. Ankara.
- Ağır, F., Gür, H. Ve Okçu, A. (2007). Uzaktan Eğitime Karşı Tutum Ölçeği Geliştirilmesine Yönelik Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. E-Journal of New World Sciences Academy, 3(2), 128-139.
- Akgül, M. (2000). İnternetin önünü tıkayanlar. Türk Kütüphaneciliği, 14(4), 466-471.
- Akkoyunlu, B. (2002). Öğretmenlerin İnternet Kullanımı ve Bu Konudaki Öğretmen Görüşleri, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 1-8.
- Akkoyunlu, B., Altun, A., Soylu, M. Y., (2008), Öğretim Tasarımı, Maya Akademi Yayın Dağıtım, Ankara.
- Alakoç, Z. (2001). Genel olarak uzaktan öğretim ve konuya öğretim üyelerinin bakış̧ açıları. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3, 403-413.
- Alkan, C. (1987). “Uzaktan Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi”,Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, No: 157.
- Alkan, C. (1996), “Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi” Türkiye 1. Uluslararası Uzaktan Eğitim Sempozyumu 12-15 Kasım 1996, Bildiriler, Ankara: Uzaktan Eğitim Vakfı Yayınları.
- Alkan, C. (1999). Eğitim Teknolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Antalyalı, L. (2004). “Uzaktan Eğitim Algısı ve Yöneylem Araştırması Dersinin Uzaktan Eğitim İleVerilebilirliği”, Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Isparta.
- Arslan, M. (2014). Öğretim İlke ve Yöntemleri, (7.Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Arslan, A. (2008). Öğretmen adaylarının bilgisayar destekli eğitim yapmaya yönelik tutumları ile öz-yeterlik algıları arasındaki ilişki. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (24), 101–109.
- Ateş, A. & Altun, E. (2008). Bilgisayar öğretmeni adaylarının uzaktan eğitime yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 125-145.
- Aytaç, T. (2003). Geleceğin Öğrenme Biçimi: E-Öğrenme, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 35. Aytaç, N. (2014). Öğretim İlke Ve Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Bahar, H. H., Uludağ, E. ve Kaplan, K. (2009). İlköğretim öğretmenlerinin bilgisayar ve internet tutumlarının incelenmesi (Kars ili örneği). Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 67-83.
- Barkan, M. (1988). Eğitim amaçlı iletişim ve videonun işlevleri: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesinde örgütsel uygulama model önerisi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Berkant, H. G. (2013). Öğretmen Adaylarının Bilgisayara Yönelik Tutumlarının ve Öz Yeterlik Algılarının veBilgisayar Destekli Eğitim Yapmaya Yönelik Tutumlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. The Journal of Instructional Technologies Teacher Education (JITTE), 1(3), 11-22.
- Birişçi, S., Metin, M. & Demiryürek G. (2011). İlköğretim öğretmenlerinin bilgisayar ve internet kullanmaya yönelik tutumlarının incelenmesi: Artvin ili örneği, Eğitim Teknolojileri Araştırmaları Dergisi, 2.
- Büyükkaragöz ve Çivi, (1995). Genel Öğretim Bilgisi. Konya: Atlas Kitapevi
- Büyüköztürk, Ş. Veri Analizi El Kitabı. Beşinci Basım. Pegem A Yayıncılık. Ankara (2006).
- Büyüköztürk, S., Kılıç- Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, S. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem A.
- Cavas, B., Cavas, P., Karaoglan, B. & Kisla, T. (2009). A Study On Science Teachers’ Attitudes TowardInformation and Communication Technologies in Education. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 8(2), 20-32.
- Christensen, R. (2002). Effect of Technology Integration Education on the Attitudes of TEachers and their Students. Journal of Research on Technology in Education, 34 (4), 411-433.
- Creswell, J. W. (2013). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods aproaches (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
- Çepni, S. (2005). Araştırma ve proje çalışmaları. (2. Baskı). Trabzon.
- Çelik, H. C. & Bindak, R. (2005). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Bilgisayara YönelikTutumlarının Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(10), 27- 38.
- Çelen, F.K., Çelik, A., ve Seferoğlu, S.S. (2013). Analysis of teachers’ approaches to distance education. Procedia–Social and Behavioral Sciences, 83, 388-392.
- Çilenti, K. (1998). Eğitim Teknolojisi ve Öğretim. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
- Davies, R. S. Howell, S. L., ve Petrie, J. A. (2010). A Review of Trends in Distance Education Scholarship atResearch Universities in North America, 1998-2007. International Review of Research in Open and Distance Learning, 11(3), 42-56.
- Demirel, Ö. (2005). Eğitimde Yeni Yönelimler. Ankara: Pegem Akademi.
- Demirel, Ö. (2007). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı. 1.Baskı. Ankara: Öncü Basımevi.
- Deniz, L. (2005). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Sınıf ve Alan Öğretmenlerinin Bilgisayar Tutumları.The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(4), 191-203.Distance Education at a Glance, http://www.uiadaho.edu/evo.
- Doğanay, A. (2008). Öğretim İlke ve Yöntemleri. (2.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Duran, N., Önal, A. ve Kurtuluş, C. (2006). E-öğrenme ve Kurumsal Eğitimde Yeni Yaklaşım Öğrenim Yönetim Sistemleri, Bilgi Teknolojileri Kongresi IV, Akademik Bilişim, Bildiriler Kitabı, 97-101.
- Ekici, G. (2004). Öğretim Kademelerine Göre Öğretmenlerin Bilgisayar Destekli Öğretim UygulamasınaYönelik Tutumlarının ve Bilgisayarla İlgili Öz-yeterlik Algılarının Değerlendirilmesi. Orta ÖğretimdeYeniden Yapılanma Sempozyumu, 20-22 Aralık 2004, Ankara, Milli Eğitim Bakanlığı, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
- Erkan, S. (2004). Öğretmenlerin bilgisayara yönelik tutumları üzerine bir inceleme. Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 141-145.
- Eroldoğan, A. Y. (2007). İlköğretim II. Kademe Okullarındaki Branş Öğretmenlerinin Bazı Değişkenlere GöreÖğretim Teknolojilerini Kullanma Düzeylerinin İncelenmesi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Fer, S. (2011). Öğrenme Öğretme Kuram ve Yaklaşımları. 2.Baskı. Anı Yayıncılık: Ankara.
- Fidan, M. (2016). Uzaktan eğitim öğrencilerinin uzaktan eğitime yönelik tutumları ve epistemolojik inançları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 31(3), 536-550
- Garrison, R. (1993). Quality and Access in Distance Education: Theoretical considerations. In Theoretical Principles of Distance Education, ed. D. Keegan, (9-2 1). New York: Routledge.
- Gökdağ, D. (1986), Uzaktan Eğitimde Basılı Materyaller (Açıköğretim Fakültesi Örneği), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları No:54.
- Gökalp, M. (2017). Öğretim İlke ve Yöntemleri. (2.Baskı).Ankara: Pegem Yayıncılık.
- Gökalp, M. (2020). Eğitimde Program Geliştirme ve Değerlendirme 1. Baskı. Nobel yayınları. Ankara.Gürbüz, Ş., Şahin, F. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. (2.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.Gülbahar, Y., Kalelioğlu, F. ve Madran, O. (2010). Sosyal Ağların Eğitim Amaçlı Kullanımı. XV. Türkiye’de İnternet Konferansı, 2-4.
- Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E., & Tatham, R. L. (2013). Multivariate Data Analysis: Pearson Education Limited.
- Hesapçıoğlu, M. (1998). Öğretim İlke ve Yöntemleri Eğitim Programları ve Öğretim. (4.Baskı). Ankara: Nobel Basımevi.
- Bahar, H.H., (2009). "İlköğretim Öğretmenlerinin Bilgisayar ve İnternet Tutumlarının İncelenmesi Kars İli Örneği," Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, vol.11, pp.67-83, 2.
- Hızal, A. (1990). Çağdaş Eğitim Teknolojisinden Ne Anlaşılmalıdır, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3, ( 2), ss. 1-17.
- Hızal, A. (1983). Uzaktan Eğitim Süreçleri ve Yazılı Gereçler. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları. No: 122.ctslibrary.org
- Holmberg, B. (1995). “Theory And Practice of Distance Education”. London: Routtedge.
- Horzum, B. (2003). Öğretim Elemanlarının İnternet Destekli Eğitime Yönelik Düşünceleri (Sakarya Üniversitesi Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi.
- Horzum, M. B. (2010). Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 604-634.
- Hofmann, D. W. (2002). “İnternet-Based Distance Learning in Higher Education” Tech Directions Vol: 62, No:1
- Holmberg, B. (1995). “Theory And Practice of Distance Education”, London: Routtedge.
- İçten, T. (2006). “Uzaktan Eğitim Öğrencileri İçin Çevrimiçi Sınav Sistemi Uygulamasının Geliştirilmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- İşman, A. (2003). Öğretim Teknolojileri Ve Materyal Geliştirme. Adapazarı: Değişim Yayınları. İşman, A. (2005). Uzaktan Eğitim. (3.Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
- İşman, A. (2008). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı. (5.Baskı). Ankara: Pegem Akademi. İşman, A, (2011). Uzaktan Eğitim (4.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Jonassen, Davidson, M, Collins, M, Campbell J, and Haag, B, (1995). Constructivismand Computer-Mediated Communication in Distance Education.
- Karakaya, İ. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Kaya, Z. ve Odabaşı, F. (1996). “Türkiye’de Uzaktan Eğitimin Gelişimi”, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 1.
- Kaya, Z. (2002), Uzaktan Eğitim. (2.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Kaya, Z. (2006). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. (2.Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
- Kesim, M. (2002) “Herkes İçin, Her Yerde, Her Zaman Etkin Öğrenim E-Öğrenme” Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu Web Sitesi: http://aof20.anadolu.edu.tr , Eskişehir. 23-25 Mayıs.
- Klopfer, E., Squire, K., Jenkins, H. (2002) “Environmental detectives PDAs as a window into a virtualsimulated World. Paper Presented at International Workshop on Wireless and Mobile Technology in Education.
- Kırık, M.A. (2014). “Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi ve Türkiye’deki Durumu”, Marmara İletişim Dergisi, Sayı: 21 s.(73-94).
- Kışla, T. (2005). Üniversite Öğrencilerinin Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumları. Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir
- Kışla, T., Sarsar, F., Arıkan, Y.D., Meşhur, E, Şahin, M. & Kokoç, M. (2010). Web tabanlı uzaktan eğitim sistemlerinde karşılaşılan sorunlar. E-Journal of New World Science Academy, 5(1), 1-18.
- Korkmaz, Ö. ve Altun, H. (2013). Mühendislik ve BÖTE öğrencilerinin bilgisayar programlama öğrenmeye dönük tutumları. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(2), 1169-1185.
- Koşar, E. (2005). Uzaktan Eğitim. Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme Öğretimi. Ankara: Pegem A Yayınları, 133.
- Kuş, E. (2003). Sosyal Bilimlerde Araştırma Teknikleri Nitel mi, Nicel mi?. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Maushak, N. J. ve Ellis, K. A. (2003). Attitudes of graduate students toward mixed-medium distance education. The Quarterly Review of Distance Education, 4(2), 129-141.
- Mike Sharples, Josie Taylor, Giasemi Vavoula. (2006). A Theory of Learning forthe Mobile Age. R.Andrewsand C. Haythornthwaite. TheSage Handbook of Elearning Research, Sagepublications, pp. 221-247.Moore, M. G. (1993). Theory of transactional distance. In D. Keegan (Ed.), Theoretical principles of distance education (pp. 22-38). New York: Routledge.
- Moore, M.G. & Kearsley, G. (2011). Distance Education: A Systems View of Online Learning (What's New in Education) (3rd ed.). Boston, MA: Wadsworth Publishing.
- Mike Sharples, Josie Taylor (2006). Giasemi Vavoula A Theory of Learning Forthe Mobile Age.
- Minotti, J. And Giguere, P. (2003) “The Realities of Web-Based Training” T.H.E. Journal. Vol:33, No:1, pp. 55-76.
- Newby, T. J., Stepich, D. A., Lehman, J. D. ve Russell, J. D. (2006). Educational Technology for Teachingand Learning. Upper Saddle River, New Jersey: Pearson Merrill Prentice Hall.
- Oral, B. (2007). “Uzaktan Eğitim”, Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı (Editörler: Özcan Demirel ve Eralp Altun). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Özçelik, H., Kurt, A. A. (2007). İlköğretim Öğretmenlerinin Bilgisayar Öz yeterlilikleri: Balıkesir İli Örneği, İlköğretim Online, 6 (3), 441-451.
- Özen, E , Baran, H. (2019). Uzaktan eğitimde yönelimler: 2016-2018 yılları arasında Proquest veri tabanındayayınlanan tezlerin içerik analizi. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 5 (3), 28-40. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/auad/issue/50201/645949
- Özdemir, Ç., Çakıroğlu, M., Bayılmış, C. ve Ekiz, H. (2004). "Teknolojik Gelişme İçin Eğitimin Önemi veİnternet Destekli Öğretimin Eğitimdeki Yeri", The Turkish Journal of Educational Technology, Cilt: 3, Sayı: 3, 17.
- Öztürk, T., (2006). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Eğitimde Teknoloji Kullanımına YönelikYeterliliklerinin Değerlendirilmesi (Balıkesir Örneği). Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Pala, A. (2006). İlköğretim Birinci Kademe Öğretmenlerinin Eğitim Teknolojilerine Yönelik Tutumları. Sosyal Bilimler Dergisi, 16, s 177-188.
- Peterson, C. L., ve Bond, N. (2014). Online Compared to Face-to-Face Teacher Preperation for Learnings Standarts-Based Planning Skills, Journal of Research in Technology Education 36(4).
- Polat, C., Odabaş, H. (2008). Bilgi Toplumunda Yaşam Boyu Öğrenmenin Anahtarı: Bilgi Okuryazarlığı,Küreselleşme, Demokratikleşme ve Türkiye Uluslararası Sempozyumu, Akdeniz Üniversitesi, Antalya, s 143– 151.
- Rıza, E. T. (2003). Eğitim Teknolojisi Uygulamaları ve Materyal Geliştirme. Ankara
- Rosenberg, M.J. (2001). E-Learning: Strategies for Delivering Knowledge in the Digital Age. McGraw-Hill, New York.
- Simonson, M., Schlosser, C., & Hanson, D. (1999). Theory and distance education: A New Discussion. The American Journal of Distance Education, 13(1), 60-75.
- Sharples, M., Taylor, J., & Vavoula, G. (2005). Towards a theory of mobile learning. University of Birmingham, UK.
- Sharples, M. (2007) Big Issues in Mobile Learning: Report of a Workshop by the Kaleidoscope Network of Excellence Mobile Learning Initiative. Learning Sciences Research Institue, University of Nottingham.
- Sönmez, V. (2007). Öğretim İlke ve Yöntemleri. (6.Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
- Şahin, İ. (2007). Prediction student satisfaction in distance education and learning environments, Turkish Online Hournal of Distance Education, 8(2), 1302-6488.
- Şimşek, A., İskenderoğlu, T., & İskenderoğlu, M. (2010). Investigating preservice computer teachers’ attitudes towards distance education, Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, 324-328.
- Turgut, M., & Yenilmez, K. (2011). İlköğretimde Web Tabanlı Matematik Eğitimine İlişkin Lisansüstü Öğrencilerin Görüşleri. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 2(2), 121-139.
- Torkul, Orhan, Cemal Sezer ve Tijen Över (2003). İnternet Destekli Öğretim Sistemlerinde Bilişim Gereksinimlerinin Belirlenmesi, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, Cilt:I
- Uluğ, F, Kaya, Z. (1997). Uzaktan Eğitim Yaklaşımıyla İlköğretim. Ankara: Uzaktan EğitimVakfı.United States Distance Learning Association (USDLA) URL: http://www.usdla.org/04_research_info.html, Erişim Tarihi: 30 Kasım 2015.
- Uşun, S. (2000). Dünyada ve Türkiye’de Bilgisayar Destekli Öğretim Sistemlerinde Bilgisayar Destekli Öğretim. Ankara: Pegem A Yayıncılık
- Uşun, S. (2004). Bilgisayar Destekli Öğretim. (2.Baskı). Ankara: Nobel Yayın.Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim, (1.Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Uzunboylu, H. ve Tuncay, N. (2012). Uzaktan Eğitimde Sanal Değişimler. (1.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Varış, F. (1996). Eğitimde Program Geliştirme. (1.Baskı). İstanbul: Alkım Kitapevi.
- Verduin, J. R ve Clark, T. A. (1994). Uzaktan Eğitim; Etkin Uygulama Esasları (Çeviren: İlknur Maviş). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi. (1.Baskı).
- Yalın, H. İ. (2008). İnternet Temelli Eğitim, (1.Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Yalın, H. İ. (2009). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. Ankara: Nobel Yayıncılık Dağıtım.
- Yalın, H. İ. (2012). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme, (25. Baskı), Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Yenilmez, K. ve Balbağ T. (2017). Öğretmenlerin Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumlarının Bazı Değişkenler Açısından. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 91-107.
- Yeniad, M., (2006), Uzaktan Eğitimde Kullanılmak Üzere Web Tabanlı Bir Portal Yazılımı Geliştirme, Adana: Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Yeşilyurt, S., Gül, Ş. (2007). Bilgisayar Kullanma Becerileri ve Bilgisayarlara Yönelik Tutum Ölçeği(BKBBYTÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 79-88.
- Yıldız, E. (2011). Web-tabanlı senkron derslerin öğretmen adaylarının uzaktan eğitime karşı tutumları vesenkron teknolojileri kabulleri üzerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin YayıncılıkYılmaz, K. ve Horzum, B. (2005). Küreselleşme, bilgi teknolojileri ve üniversite. Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(10), 103-121.
- Yılmaz, Üredi ve Akbaşlı, (2014). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Bilgisayar Yeterlilik Düzeylerinin ve EğitimdeTeknoloji Kullanımına Yönelik Algılarının Belirlenmesi, Uluslararası Beşeri Bilimler ve Eğitim Dergisi, 1 (2015): 105-121.
- Yumuşak, A., Kıyıcı, G. (2006) “İlköğretim Öğretmenlerinin Bilgisayara Yönelik Tutumlarının FarklıDeğişkenler Açısından İncelenmesi; Demirci Örneği.” 4. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Konferansı. Sakarya.
- Yurdakul, B. (2005). Eğitimde Yeni Yönelimler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
