Çağdaş sanat bağlamında geçmiş ile şimdiyi birleştirmenin amacı; sanatçılar tarafından geçmişte üretilmiş olan sanat eserleri üzerinden sanata yeni bir anlam kazandırmak ve geçmiş ile ilişki içerisinde kalıp, sanatta sorgulama alanı oluşturmak olduğu düşünülmektedir. Sanatta geçmiş ve şimdi arasındaki köprünün kurulmasında rol oynayan Cesar Santos, Küba-Amerikalı çağdaş bir ressamdır. Santos, klasik ve çağdaşı estetik bir dengede sunduğu Senkretist eserler üretmektedir. Senkretizm, sanatta eklektizm olarak da bilinmektedir. Araştırmada betimsel tarama modeli ile sanatçının eserlerine yer verilmiş olup, ürettiği eserler üzerinden analizler yapılmıştır. Eserlerini üretirken geçmişten günümüze nasıl bir aktarım yaptığı ve hangi eserleri ele alıp nasıl yorumladığı üzerinde durulmaktadır. Bir nevi geçmişte üretilmiş eserlerin güncellemesini yapan sanatçının bunu yaparken hangi duygu durumu ya da düşünce ile hareket ettiği, sanatsal üretimde plastik unsurların nasıl şekillendiği araştırılmaktadır. Akıllara kazınmış, aşina olunan eserleri seçmesinin nedeninin duygusal aktarım olduğu ve vermek istediği mesajın anlaşılabilirliğini güçlendiği görülmüştür. Bilinenden bilinmeyene bir yolculuk olarak düşünülebilecek bu anlatım yoluyla da geniş kitlelere ulaşmasını kolaylaştırdığını söyleyebiliriz.
The aim of combining the past and the present in the context of contemporary art; it is thought to give a new meaning to art through the works of art produced by artists in the past and to create a field of inquiry in art by staying in contact with the past. Cesar Santos is a Cuban-American contemporary painter who played a role in building the bridge between past and present in art. Santos produces Syncretist works that present classical and contemporary in an aesthetic balance. Syncretism is also known as eclecticism in art. In the research, the works of the artist were included with the descriptive scanning model and analyzes were made on the works he produced. While producing his works, it is emphasized how he transferred from the past to the present and how he handled and interpreted which works. In a way, it is researched that the artist, who updates the works produced in the past, with which mood or thought he acts while doing this, and how the plastic elements are shaped in artistic production. It has been seen that the reason for choosing the memorable and familiar works is the emotional transfer and it strengthens the intelligibility of the message he wants to give. We can say that this narrative, which can be considered as a journey from the known to the unknown, facilitates its reaching large masses.