Author :
Abstract
İklim değişikliği, "nedeni ne olursa olsun iklimin ortalama durumunda ve/ya da değişkenliğinde onlarca yıl ya da daha uzun süre boyunca gerçekleşen değişiklikler" biçiminde tanımlanmaktadır. İklim değişikliğinin özellikle küresel ısınma boyutu son 30 yıldır dünya gündeminden hiç inmeyen bir konudur. Aletli gözlemlerin yapılmaya başlandığı 1880’li yıllardan bu yana, dünyanın ortalama sıcaklığı normallerin 1.02 santigrad derece üzerine çıkmıştır. Bu artış, beraberinde pek çok iklim kökenli doğal yıkımlara neden olmuştur. Bu doğal yıkımlar, milyarlarca dolar maddi hasar ve çok sayıda can kayıplarına yol açmıştır. Özellikle, 2000’li yıllardan itibaren, küresel ortalama sıcaklık artışları giderek ivme kazanmış, bu bağlamda iklim değişimi ile mücadele çerçevesinde bazı önemli iklim zirveleri yapılmıştır. Bu zirvelerde alınan ortak kararlardan en önemlisi, sera gazı emisyonlarını giderek azaltmak ve sıfır emisyon hedefine ulaşmaktır. Bununla birlikte, asıl fosil yakıt üreticisi konumunda olan ABD, Çin gibi ülkeler sera gazı emisyonlarını azaltma konusunda isteksiz davranmaktadır. Yapılan zirvelerde, iklim değişimi ile mücadelede, eko-kent ve kompakt kent modelleri, sanayide yeşil dönüşüm, ulaşımda çevre dostu bir dönüşüm ve bireylere çevre bilincinin aşılanması konusunda eğitim ve öğretim sektöründe köklü değişim ve yenilikler önerilmektedir. Temelde çevre sorunlarının, özelde iklim değişikliği gibi sorunların temelinde insanoğlunun sınırsız üretim-tüketim alışkanlıkları yatmaktadır. Bu noktada, doğadaki sınırlı kaynaklarla sınırsız isteklerin karşılanamayacağı bilinmelidir. Tek bir gezegenimiz olduğu gerçeğinden hareketle, doğaya ve çevreye saygı duyarak yaşamak hedeflenmelidir. Bu makalede, ilk olarak, çevre sorunları ve iklim değişikliği konusu kavramsal düzeyde ve tarihsel süreç bağlamında ele alınmakta, ardından uluslararası ve ulusal düzeyde yapılan çalışmalar değerlendirilmektedir. Konu dinamik ve bütüncül bir bakış açısı ile ele alınarak kalıcı ve sürdürülebilir çözümler önerilmektedir.
Keywords
Abstract
Climate change is defined as "changes in the mean state and/or variability of the climate over a period of decades or more, regardless of the cause " . The global warming dimension of climate change is an issue that has never left the world's agenda for the last 30 years. Since the 1880s, when instrumental observations began to be made, the world's average temperature has risen by 1.02 degrees Celsius above normal. This increase has led to many climate-based natural destructions. These natural destructions have caused billions of dollars in property damage and many casualties. In particular, since the 2000s, global average temperature increases have gradually gained momentum, and in this context, some important climate summits have been held within the framework of combating climate change. The most important joint decision taken at these summits is to gradually reduce greenhouse gas emissions and reach the zero emission target. However, countries such as the USA and China, which are the main fossil fuel producers, are reluctant to reduce their greenhouse gas emissions. At the summits, radical changes and innovations in the education and training sector are recommended in the fight against climate change, eco-city and compact city models, green transformation in industry, an environmentally friendly transformation in transportation and instilling environmental awareness in individuals. The unlimited production-consumption habits of human beings lie on the basis of environmental problems, especially climate change. At this point, it should be known that unlimited demands cannot be met with limited resources in nature. Based on the fact that we have only one planet, it should be aimed to live by respecting nature and the environment. In this article, first of all, environmental problems and climate change are discussed at the conceptual level and in the context of the historical process, and then the studies carried out at the international and national level are evaluated. The subject is handled with a dynamic and holistic perspective, and permanent and sustainable solutions are suggested.
Keywords
- ABTD, (2016). Geleceğe Dair: Paris İklim Anlaşması,https://www.avrupa.info.tr/sites/default/files/2016-
- ABTD, (2016). Geleceğe Dair: Paris İklim Anlaşması,https://www.avrupa.info.tr/sites/default/files/2016- 08/brochure_4v2.pdf, Erişim Tarihi: 06 Kasım 2021.
- Blunden, J. ve Arndt, D. S. (2020). “State of the Climate in 2019”, Bulletin of the American Meteorological Society, Vol.101, (8), 1–429.
- Burgess, R. (2000). “The Compact City Debate: A Global Perspective, Compact Cities: Sustainable Urban Forms for Developing Countries”, M. Jenks and R. Burgess (Ed.), 9- 24.
- Çakmak, E. G., Doğan, T., ve Hilmioğlu, B. (2017). İklim Değişikliği Sürecinde Paris Anlaşması'nın Rolü veTürkiye'nin Konumu. VII. Ulusal Hava Kirliliği ve Kontrolü Sempozyumu, (s. 897-908). http://hkk2017.akdeniz.edu.tr/).
- ÇŞİDB. (2021). “Paris Anlaşması”, https://iklim.csb.gov.tr/paris-anlasmasi-i-98587, TC. Çevre Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı, Erişim Tarihi: 06 Kasım 2021.
- CŞİDB, Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı, Çalışma https://csb.gov.tr/tarihcemiz-i-7012. 06.11.2021.
- Demirci, M. (2015). “Kentsel İklim Değişikliği Yönetişimi”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 46: 75-100.
- Haughton, G. and Hunter, C., (1994). Sustainable Cities, Jessica Kingsley Publishers, London.
- Holden, E. (2004). “Ecological Footprints and Sustainable Urban Form”, Journal Of Housing And The Built Environment, 19(96).
- Greenpeace, https://www.greenpeace.org/.10.11.2021.
- Kadıoğlu, M. (2007). Küresel İklim Değişimi ve Türkiye, Bildiğiniz Havaların Sonu, Güncel Yayıncılık, İstanbul.
- Kadıoğlu M, Ünal, Y., İlhan, A. Ve Yürük, C. (2017). Türkiye’de İklim Değişikliği Ve Tarımda Sürdürülebilirlik, TGİSDF.
- Karabulut, M. (2015). “Drought Analysis in Antakya-Kahramanmaraş Graben”, Turkey, Journal of Arid Land, 7(6): 741-754.
- Karabulut, M. (2012). “Doğu Akdeniz’de Ekstrem Maksimum ve Minimum Sıcaklıkların Trend Analizi”, KSÜ Doğa Bilimleri Dergisi, Özel Sayı, s. 37-44.
- Karabulut, M. (2009). “Precipitation Trends in Kahramanmaras Along with Gaziantep and Adıyaman During the Period of 1963-2005”, Ekoloji, 18 (71): 15-27.
- Karakurt Tosun, E. (2013), “Sürdürülebilir Kentsel Gelişim Sürecinde Kompakt Kent Modelinin Analizi.”, Yönetim ve Ekonomi, 20 (1).
- Kılıç, C. (2009). “Küresel İklim Değişikliği Çerçevesinde Sürdürülebilir Kalkınma Çabaları ve Türkiye”, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi,10 (2):19-41.
- Kızılelma, Y., Çelik, M. A. ve Karabulut, M. (2015). “İç Anadolu Bölgesinde Sıcaklık ve Yağışların Trend Analizi”, Türk Coğrafya Dergisi, 64, 1-10.
- Kökyay, F., ve Keskin, M. H. (2020). “Paris Anlaşmasına Giden Süreçte AB İklim Değişikliği ve ÇevrePolitikaları”, Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25, 289-314 DOI:10.9775/kausbed.2020.017.
- Maclaren, W. (1996). “Urban Sustainability Reporting”, Journal Of The American Planning Association, 62 (2) Spring.
- MFA. (2021). Paris Anlaşması, http://www.mfa.gov.tr/paris-anlasmasi.tr.mfa, T.C. Dışişleri Bakanlığı, Erişim Tarihi: 06 Kasım 2021.
- NASA, National Aeronautics and Space Administration, https://climate.nasa.gov/vital-signs/global- temperature/.8.11.2021.
- Nijkamp, P., Pepping, G. (1998). “A Meta - Analytical Evaluation Of Sustainable City Initiatives”, Urban Studies, 1481–1500.
- Öztürk, M. (2002). “Küresel İklim Değişikliği ve Türkiye’ye Olası Etkileri”, G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 (1): 47-65.
- Pınarcıoğlu, N. Ş. (2018). “İklim Değişikliği Müzakelerinde Gelinen Nokta: Paris Anlaşması ve Sonrası”. Turkish Studies Current Debates in Social Sciences, 13(23), 211-224, DOI Number:
- Socolow, R., Pacala, S. (2004). “Stabilization Wedges: Solving the Climate Problem for the Next 50 Years with Current Technologies”, Science, 305, 968-972.
- Satterthwaite, D. (1997). “Sustainable Cities or Cities That Contribute To Sustainable Development?”, Urban Studies, 34(10): 1667–1691.
- Scheurer, J. (2007). “Compact City Policy: How Europe Rediscovered Its History And Met Resistance”, Journal of The Urban Reinventors, 2.
- Tuğan, K. (2014). İklim Değişikliği ve Şehirler. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı İklim Değişikliği Dairesi Başkanlığı, Ankara.
- Türkeş, M., Sümer, U. M. ve Çetiner, G. (2000). “Kyoto Protokolü Esneklik Mekanizmaları”, Tesisat Dergisi 52: 84-100.
- Türkeş, M. (2001a), Küresel İklimin Korunması, İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi ve Türkiye, Tesisat Mühendisliği, TMMOB Makina Mühendisleri Odası, Süreli Teknik Yayın 61: 14-29.
- Türkeş, M. (2001b). “Hava, İklim, Şiddetli Hava Olayları ve Küresel Isınma”, DMİ Genel Müdürlüğü 2000 Yılı Seminerleri, Teknik Sunumlar, Seminerler Dizisi:1, Ankara.
- Türkeş, M. (2002), “İklim Değişikliği: Türkiye-İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi İlişkileri ve İklimDeğişikliği Politikaları”, Bilim ve Teknoloji Stratejileri Teknoloji Öngörü Projesi, Çevre ve Sürdürülebilir Kalkınma Paneli Vizyon ve Öngörü Raporu, Ankara.
- Türkeş, M. (2012). "Türkiye'de Gözlenen ve Öngörülen İklim Değişikliği, Kuraklık ve Çölleşme", Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi, 4(2): 1-32.
- Türkeş, M. (2018), “İklim Değişikliğinin Etkileri, Türkiye’nin İklim Değişikliği Uyum Gereksinimleri, Etkilenebilirlik ve Risk Değerlendirmeleri” İklim Değişikliği ve Kalkınma, Ankara.
- WCED. (1987). Our Common Future, Report of the World Commission on Environmental Development (WCED), Oxford University Press, New York.
