Author :
Abstract
Okuma kişinin hayatı boyunca karşılaştığı eylemdir. İlkokulda eğitim sürecinde kazanılan bu beceri bireyin sonraki yaşamını doğrudan etkilemektedir. Okumaya geçiş sürecinde öğrencilerde görülen okuma güçlüğü, çocuğun okumaya engel olacak herhangi bir fiziksel ve zekâ problemi olmamasına rağmen okumayı öğrenmede akranlarına göre geride olmasıdır. Bu araştırmanın amacı okuma güçlüğüne yönelik sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesidir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden olan betimsel model kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2022-2023 eğitim - öğretim yılında Milli Eğitim Bakanlığı Bartın ili Merkez ilçeye bağlı okullarda görev yapan 30 ilkokul sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın çalışma grubu kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemiyle belirlenmiştir. Araştırmanın verileri, yarı yapılandırılmış görüşme formuna sınıf öğretmenlerinin vermiş oldukları cevaplardan elde edilmiştir. Araştırmanın amacına uygun şekilde araştırmacı tarafından 4 maddeden oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu hazırlanmıştır. Görüşme formunun hazırlanmasında uzman görüşünden yararlanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler, içerik analizi yöntemi ile çözümlenmiş ve veri analizinde istatistiksel işlemlerden yüzde kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, sınıf öğretmenlerinin % 100’ ü İlkokulda okuma güçlüğü yaşayan öğrencilerin olduğunu; % 40’ ı okuma güçlüğünün giderilmesine yönelik bilimsel yöntemler konusunda yeterli bilgi sahibi olmadığını; % 60’ ı okuma güçlüğü ve tedavisi konusunda yeterli donanımla mezun olmadığını; % 50’ ise okuma güçlüğünün giderilmesine yönelik devlet kurumlarının sayıca yetersiz olduğunu ifade ettikleri görülmüştür.
Keywords
Abstract
Reading is an action a person encounters throughout his life. This ability, which is acquired during the primary education process, directly affects the next life of the individual. The reading difficulty seen in students during the transition to reading is the fact the child is behind his peers in learning to read, although he doesn’t have any physical or mental problems that will prevent him from reading. The purpose of this research is to analyze the opinions of primary school teachers about reading disability. İn the research, the descriptive model, which is one of the qualitative research methods, was used. The study group of the research consists of 30 primary school teachers working in the schools affiliated to the Ministry of National Education, Bartın Province, in the 2022-2023 academic year. The study group of the research was determined by the easily accessible sampling method. The data of research were obtained from the answers which were given by the primary school teachers to the semi-structured interview form. With the purpose of the research, a semi-structured interview form consisting of 4 items was prepared by the researcher. Expert opinion was used in the preparation of the interview form. The data obtained from the research were analyzed with the content analysis method and percentages from statistical operations were used in the data analysis. As a result of the research, 100% of the classroom teachers expressed that there were students who had reading difficulties in primary school; 40% of them expressed that they do not have enough knowledge about scientific methods to resolve the reading difficulties; 60% of them stated that they didn’t graduate with the sufficient knowledge about reading disability and its solution; 50% of them stated that the number of the state institutions for, resolving of reading difficulties is insufficient.
