Author :
Abstract
Mekânın tüketimi bağlamında evin nesnelleşmesi toplumsal değişimlere ve çevresel dinamiklere bağlıdır. Kentsel gelişim, teknolojik ilerlemeler ve yaşam tarzındaki evrilme, mekânın yapısını ve kullanımını şekillendirebilir. Ev kavramı, sadece temel barınma işlevinin ötesine geçerek, bireylerin sosyal kimliklerini, kişisel tercihlerini ve kültürel bağlam içerisindeki konumlarını yansıttığı karmaşık bir mekâna dönüşmüştür. Bu fenomen, "evin nesnelleşme süreci" olarak bilinir ve bireylerin mekânsal çevreleri nasıl anlamlandırdığı ve kullanımını nasıl şekillendirdiği konusunda temel bir araştırma alanı sunar. Evin nesnelleşme süreci, bireylerin yaşam alanlarını sadece fonksiyonel birer yapı olarak değil, aynı zamanda sembolik ve duygusal anlamlarla yüklü mekânlar olarak algıladıkları bir evrimsel dönüşümü ifade eder. Bu konu, mimarlık, sosyoloji ve kültürel çalışmalar gibi disiplinler arasında önemli bir kavşak noktası oluşturur ve mekânın insan yaşamındaki çok boyutlu rolünü daha derinlemesine anlaşılmasına katkı sağlar. Biricik yaşam alanları olan evler, mekânsal organizasyonunu kendine özgü birer yaşam alanı sunma çeşitliliğinden çok, kullanıcıya sunulan benzer tip ve tipolojilerle tüm özgünlüğünü yitirerek birer tüketim nesnesi haline dönüşür. Evin öznel kimliği bir metalaşma unsuru olarak aynılaştığında kullanıcının öznel kimliği yok olmaya başlar. Çalışmanın amacı, bir tüketim nesnesine dönüşen mekânın sınır ve çerçevesinin nesnelleşme süreci paralelelinde kavramsal olarak okumaktır.
Keywords
Abstract
Within the context of spatial consumption, the commodification of homes is contingent upon societal shifts and environmental dynamics. Urban development, technological advancements, and the evolution of lifestyles can shape the structure and utilization of space. The notion of 'home' has transcended its fundamental role as a mere shelter, evolving into a complex spatial entity that reflects individuals' social identities, personal preferences, and positions within the cultural context. The objectification process of home signifies an evolutionary transformation in which individuals perceive their living spaces not merely as functional structures, but also as spaces imbued with symbolic and emotional meanings. This topic forms a pivotal intersection among disciplines such as architecture, sociology, and cultural studies, contributing to a deeper understanding of the multidimensional role of space in human life. However, these unique abodes, originally intended to offer a diversified range of personalized living experiences through distinct spatial arrangements, are being commoditized by homogenizing them with standardized types and typologies. The aim of this study is to conceptually examine the boundaries and frameworks of a space that has transitioned into a consumable product, paralleling the process of its commodification.
