Bu çalışmada, işyerindeki nezaketsiz davranışlar ile kişilerarası çatışma arasındaki ilişki ve bu ilişkide duygusal zekanın düzenleyici bir rolünün olup olmadığı test edilmiştir. Çalışmanın örneklemini, Sakarya’da faaliyet gösteren üç mobilya fabrikasında görev yapan 375 işgören oluşturmaktadır. Veriler anket yöntemi ile gönüllülük esasına göre toplanmıştır. Veriler LISREL 8.54 ve SPSS 23.0 istatistiksel veri analizi paket programları ile analiz edilmiştir. Yapılan analiz sonuçlarına göre, işgörenlerin işyerinde nezaketsiz davranış algıları arttıkça kişilerarası çatışmanın arttığı görülmektedir. Ancak, duygusal zekânın bu ilişkide düzenleyici bir rolünün olduğu tespit edilmiştir. Başka bir ifadeyle, bu sonuçlara göre, işyerinde nezaketsiz davranışların kişilerarası çatışmaya neden olduğu, ancak yüksek seviyede duygusal zekaya sahip olan işgörenlerin nezaketsiz davranışlara maruz kalması durumunda kişilerarası çatışma girmedikleri, düşük duygusal zekâ seviyesine sahip işgörenlerin ise kişilerarası çatışmaya girdikleri tespit edilmiştir. Ulaşılabilinen kaynakların sınırlılığı da dikkate alındığında çalışma, bu sonuçları ile alan yazınındaki bu boşluğu doldurmaktadır. Her çalışmada olduğu gibi bu çalışmada da bazı sınırlılıklar mevcuttur. Bu kapsamda, çalışmanın en önemli kısıtı, araştırmanın sadece üç mobilya fabrikasında yapılması nedeniyle çalışmanın sonuçlarının imalat sektörüne yönelik genellenememesidir. Gelecekte yapılacak çalışmalarda, farklı bölgelerde ve farklı sektörlerde kültürel etmenler dikkate alınarak bu çalışmanın yapılmasının alan yazınına katkı sağlayabileceği değerlendirilmektedir. Ayrıca, gelecekte yapılacak çalışmalarda işyerinde nezaketsiz davranışlar ile negatif iş çıktıları arasındaki ilişki ve örgüt kültürünün düzenleyici etkisinin olup olmadığı incelenebilir.
In this study, the relationship between incivility in the workplace and interpersonal conflict and whether emotional intelligence has a moderator role in this relationship were tested. The sample of the study consists of 375 employees working in three furniture factories operating in Sakarya. The data were collected on a voluntary basis with the survey method. Data were analyzed with LISREL 8.54 and SPSS 23.0 statistical data analysis packages. According to the results of the analysis, it is seen that as employees' perceptions of incivility in the workplace increase, interpersonal conflict increases as well. Additionally, it was determined that emotional intelligence had a moderator role in this relationship. In other words, in the light of these results, it is determined that incivility in the workplace causes interpersonal conflict, but employees with high emotional intelligence do not enter into interpersonal conflict when exposed to incivility, while employees with low emotional intelligence engage in interpersonal conflict. Considering the limited resources, the study fills this gap in the literature with these results. As in every study, there are some limitations in this study as well. In this context, the most important limitation of the study is that the results of the study cannot be generalized to the manufacturing sector, since the study was conducted only in three furniture factories. In further studies, it is considered that carrying out this study can contribute to the literature by considering cultural factors in different regions and different sectors. Moreover, in further studies, the relationship between incivility in the workplace and negative work outcomes and the organizational culture’s moderator effect can be examined.