Otonomist Marksizm 1970’li yıllarda etkisini göstermeye başlamış post-endüstriyel dönemde antikapitalist mücadeleye yeni bir anlayış getirmeye çalışan İtalyan menşeili bir harekettir. Kendinden önceki İtalyan İşçiciliği (Operaismo) Hareketi’nden etkilenen otonomistler bu harekete ait işin reddi kavramını merkez alarak, fabrikadan çıkan veya ona bağlı olmayan işçi sınıfı için yeni bir özne, emek biçimi ve buna bağlı olarak mücadele yöntemleri geliştirmiştir. Müşterekler kavramı ise 1968 yılında Garret Hardin’in Müştereklerin Trajedisi adlı makalesiyle literatürde yer almıştır. Daha sonra 1990’lı yıllarda yapmış olduğu çalışmalarla 2009’da Nobel Ekonomi Ödülü’nü kazanan Elinor Ostrom Hardin’in görüşlerinin aksi bir müşterekler anlayışı geliştirerek müşterekleri yeniden tanımlamıştır. Bu anlayış antikapitalist mücadele için bir umut ışığı olurken, Otonomist Marksistler kendi kuramlarını geliştirmede yararlanmışlardır. Buna göre, otonomcu perspektiften Silvia Federici ve George Caffentzis’in başını çektiği Midnight Notes Kolektifi adlı bir oluşum 1970’li yılların sonundan 1990’lara kadar yeni çitlemeler başta olmak üzere alana birçok kavram kazandırırken, daha sonra bunu Massimo De Angelis ve Michael Hardt ve Antonio Negri takip etmiştir. Bu çalışmada müşterekler kavramına çitleme, müşterekçi, müşterekleşme gibi kavramları ekleyerek, Otonomist bir perspektiften Hardin ve Ostrom eleştirisi yapan otonomcu yazarların bakış açıları yansıtılmaya çalışılacaktır.
Autonomist Marxism is a movement of Italian origin that tried to bring a new understanding to the anti-capitalist struggle in the post-industrial period, which began to show its influence in the 1970s. Influenced by Workerism’s notion of refusal of work, autonomists improve new subject, form of labour and in parallel with this new struggle methods for non-factory workers. Notion of commons took part in literature with Tragedy of Commons that is a article written by Garret Hardin on 1968. After that improving a new commons perspective Elinor Ostrom reformulate commons on 1990’s, opposite to Hardin’s view of commons, she won Nobel Prize for Economics on 2009. This new understanding of commons helped Autonomist Marxists to develop their own theory. From 1970’s to ends of 1990’s leading contributors of Midnight Notes Collective such as Silvia Federici and George Caffentzis bring several terms, especially, new enclosures. Then Massimo De Angelis, Michael Hardt and Antonio Negri followed this up in different way. In this study, we will try to reflect the perspectives of autonomist writers who criticize Hardin and Ostrom from an autonomist perspective, by adding concepts such as enclosure, commoner, commoning to the concept of commons.