Author :
Abstract
Kentleşmenin hızlanmasıyla birlikte çocuklarda görülen biyofobi (doğadan uzaklaşma ve doğa korkusu), fiziksel hareketsizlik, dikkat eksikliği, duygusal düzensizlikler ve sosyal becerilerde zayıflama gibi ciddi sorunlara yol açmaktadır. Bu çalışma, biyofilik tasarım yaklaşımının çocukların doğayla yeniden bağ kurmasını sağlayarak biyofobiyi azaltmadaki etkisini incelemektedir. Biyofilik tasarım, insanların doğuştan gelen doğa ile bağlantı ihtiyacını (biyofili) destekleyen, yapılı çevreye doğal unsurların entegre edildiği bir tasarım felsefesidir. Literatür taraması ve uluslararası örneklerin analizine göre, doğa ile temas; çocukların bilişsel gelişimini, akademik başarısını, yaratıcılığını, psikolojik sağlamlığını ve sosyal uyumunu önemli ölçüde desteklemektedir. Örneğin, doğa içinde yapılan öğrenme aktiviteleri, çocukların dikkat süresini uzatmakta ve öğrenme motivasyonunu artırmaktadır. Ancak, plansız kentleşme, yeşil alanların azalması, dijital bağımlılık ve ebeveynlerin doğa ile ilgili bilinç eksikliği gibi faktörler, çocukların doğadan kopmasına ve biyofobik eğilimlerin artmasına neden olmaktadır. Trabzon örneğinde olduğu gibi, kent merkezlerinde yeşil alan oranlarının %2-3 gibi düşük seviyelere inmesi, bu sorunu daha da derinleştirmektedir. Bu bağlamda çalışma, biyofilik tasarımın çocukların doğa ile etkileşimini artırmak için okul bahçeleri, oyun alanları, parklar ve eğitim programlarında uygulanması gerektiğini savunmaktadır. Önerilen stratejiler arasında; okullarda biyofilik tasarım prensiplerine uygun yeşil sınıflar oluşturulması, doğa temelli müfredat geliştirilmesi, aile katılımlı doğa etkinlikleri düzenlenmesi ve şehir planlamasında çocuk dostu mikro-yeşil alanların yaygınlaştırılması yer almaktadır. Sonuç olarak, biyofilik tasarım, çocuklarda ekolojik farkındalık geliştirerek hem bireysel sağlığı iyileştirebilir hem de sürdürülebilir bir gelecek için gerekli olan doğa sevgisini aşılayabilir.
Keywords
Abstract
The increasing biophobia (disconnection from and fear of nature) among children in the context of rapid urbanization leads to serious problems such as physical inactivity, attention deficits, emotional disorders, and weakened social skills. This study examines the role of biophilic design in helping children reconnect with nature and reducing biophobia. Biophilic design is a design philosophy that supports humans' innate need to connect with nature (biophilia) by integrating natural elements into the built environment. According to literature review and analysis of international examples, contact with nature significantly enhances children's cognitive development, academic achievement, creativity, psychological resilience, and social adaptation. For instance, learning activities conducted in natural environments extend children's attention spans and increase their motivation to learn. However, factors such as unplanned urbanization, reduction of green spaces, digital addiction, and parents' lack of awareness about nature contribute to children's disconnection from nature and increase biophobic tendencies. As seen in the case of Trabzon, where green space ratios in city centers drop to as low as 2-3%, this issue becomes even more pronounced. In this context, the study advocates for the implementation of biophilic design in schoolyards, playgrounds, parks, and educational programs to enhance children's interaction with nature. Proposed strategies include creating green classrooms based on biophilic design principles in schools, developing nature-based curricula, organizing family-involved nature activities, and expanding child-friendly micro-green spaces in urban planning. In conclusion, biophilic design can improve individual well-being by fostering ecological awareness in children while also instilling the love for nature necessary for a sustainable future.
