Author :
Abstract
Sanayi devrimiyle beraber artan üretim, işletmeleri yeni pazar arayışları içerisine sokmuştur. Yeni pazar arayışıyla beraber, tek amaçları, çok üretip, çok satmak ve maksimum kâr elde etmek olan işletmeler arasında kıyasıya bir rekabet yarışı başlamıştır. Bu rekabet yarışında kimi kurumlar elenmiş, kimi kurumlar ise ayakta kalarak hızla büyümüşlerdir. Bu noktada karşımıza 1980 sonrası gelişen ve hızla yayılan “stratejik yönetim” ve 2000’li yıllardan itibaren ise “dijital çağ ve dijitalleşme” kavramları çıkmaktadır. Sınırların olmadığı, tüm dünyanın bir pazar haline gelmiş olduğu günümüzde, kurumlar yaşamlarını sürdürebilmek ve büyümek için stratejik yönetim politikaları uygulamakta, geleceği önceden tahmin edip, doğru kararlar vermeye çalışmaktadırlar. Stratejik yönetim, sürekli yenilik yapmak ve rakiplerine karşı üstünlük kurmak çabasındaki işletme ve organizasyonlara rehberlik eden bir kavramdır. Dijital çağın en önemli çıktısı bilgi toplumu, bilgiye hızlı ulaşım, bilginin hızlı paylaşılması, üretilmesi, yaygınlaştırılması ve depolanması süreçleriyle bilgi ve iletişim teknolojilerini baz alan bir dönemi kapsamaktadır. Bu durum her alanı etkilediği gibi iş hayatında stratejik yönetim alanında da önemli değişiklikler yaratmıştır. Dijitalleşmenin bu rolü nedeniyle birçok araştırmacının da ilgisini çekmektedir. Bu çalışmada, stratejik yönetim kavramı ayrıntılı bir literatür çalışması ile incelenmekte; stratejik yönetim ile dijitalleşme arasındaki ilişki teorik bir açıdan ele alınmaktadır.
Keywords
Abstract
Increasing production with the industrial revolution has put the businesses in search of new markets. With the search for a new market, a fierce competition race has begun among businesses whose main purpose is to produce and sell a lot and to achieve maximum profit. In this competition, some institutions have been eliminated and some institutions have grown rapidly. At this point, we come across the concepts of “strategic management” that developed and spread rapidly after 1980 and “digital age and digitalization” since 2000s. In today's world, where there is no boundaries and the whole world has become a market, institutions are implementing strategic management policies in order to survive and grow, they predict the future and try to make the right decisions. Strategic management is a concept that guides the businesses and organizations that strive to innovate and excel against their competitors. The most important output of the digital age covers an era of information society, rapid access to information, rapid sharing, production, dissemination and storage of information, and information and communication technologies. As this situation affects every field, it has also created important changes in the field of strategic management in business life. Due to this role of digitalization, it attracts the attention of many researchers. In this study, the concept of strategic management is examined with a detailed literature study; The relationship between strategic management and digitalization is considered from a theoretical perspective.
Keywords
- Accenture Türkiye Dijitalleşme Endeksi, 2016,
- Accenture Türkiye Dijitalleşme Endeksi, 2016,
- https://www.accenture.com/t20170202T045842Z__w__/tr-en/_acnmedia/PDF-42/Accenture-HBR- Rapor-Vodafone.pdfla=en (Erişim Tarihi: 26.07.2019)
- Akgemci T. (2008), Stratejik Yönetim. Ankara: Gazi Kitabevi.
- Alpugan, O., Demir, H. Ve Oktay, M. (1995), İşletme Ekonomisi ve Yönetimi, İstanbul: Beta Basım Yayın.
- Ansoff, H. I. (1975), Corparate Strategy, Middlesex: Penguen Boks Ltd.
- Aşgın S. (2008), Stratejik Yönetim. Ankara: İçişleri Bakanlığı Yayın No: 649 SGB: 7.
- Bayraktaroğlu, S. ve Tunçbilek, M. (2006), Bilgi Toplumunda İnsan Kaynaklarının Değişen Yüzü, http://www.ikademi.com/insan-kaynaklari-bilgi-sistemleri/776-bilgitoplumunda-insan-
- kaynaklarinin-degisen-yuzu.html (Erişim Tarihi: 26.07.2019)
- Brynjolfsson, E. ve McAfee, A. (2014), The Second Machine Age: Work, Progress, and Prosperity in a Time of Brilliant Technologies. New York, NY: WW Norton & Company.
- Bryson, J. M. (1985), Strategic Planning for Public and Nonprofit Organization, San Francisco: Jossey-bass, hal. 23.
- Burnt, M. (1984), Longman Dictionary of Contemporary English, Harlow Essex, Longman Group Printed England.
- Dinçer Ö. (2003), Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası. İstanbul: Beta Basım.
- Durna, U. Ve Eren, V. (2002), Kamu Sektöründe Stratejik Yönetim, Amme İdaresi Dergisi, Cilt: 35, Sayı:1, Mart, s. 55-75.
- Eren, E. (2005), Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası, Beta Basım, İstanbul.
- Eroğlu, F. Ve İrmiş, A. (2004), Yönetim Krizlerine Karşı Yönetim Ahlakının Yeniden İnşası, Türkiye Günlüğü, Sayı: 78.
- Fındıkçı, İ. (2000), İnsan Kaynakları Yönetimi, Alfa Yayınları, İstanbul.
- Fırat, S. Ü. Ve Fırat, O. Z. (2017), Sanayi 4.0 Devrimi Üzerine Karşılaştırmalı Bir İnceleme: Kavramlar, Küresel Gelişmeler ve Türkiye, Toprak İşveren Dergisi, Sayı:114, s. 10-23.
- Gönen, B. (2013), Stratejik Yönetim Dersinin Öğrencilere İş Dünyasında Gerekli NitelikleriKazandırma Düzeyi: Ankara Üniversitelerinde Bir Araştırma, A. Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
- Grant M. Ve Jordan J. (20014), Stratejinin Temelleri, Çeviren: Sart, G. Ankara: Nobel Yayın.
- Güçlü, N. (2003), Stratejik Yönetim, G. Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt: 23, Sayı: 2, s. 61-85.Gül, S. K. Ve Kırılmaz, M. (2013), Kamu Kurumlarında Stratejik Yönetim, Ankara: Adalet Yayınevi.
- Jauch, L. Ve Glueck, W. (1989), Strategic Management and Business Policy, New York: McGraw Com.
- Karaçuha, E. ve Pado, G. (2018), Dijital İnovasyon Stratejisi Yönetimi, Uluslararası BilimselAraştırmalar Dergisi, Cilt-Volume: 3 | Sayı-Issue: 1 | Sayfa-Page: 118-130 | Bahar-Spring, s. 118- 130.
- Kempner, T. (1980), A Handbook of Management, 3. Edition, Middlesex: Penguen Books.
- Kulatilaka, N., Venkatraman, N. (2001), Strategic options in the digital era. Business Strategy Review, 12(4), 7-15.
- Markus, M. L. ve Loebbecke, C. (2013), Commiditized Digital Processes and Business CommunityPlatforms: New Opportunities and Challenges for Digital Business Strategies. MIS Quarterly, 37(2), 649-652.
- McCarthy, D. J., Minichiello, R. J. ve Curan, J. R. (1975), Business Policy and Strategy, Homewood Illionis: Richard D. Irwin Inc.
- Mert, G. (2019), Organizasyonlarda Dijital Dönüşüm ve Medya Okuryazarlığı Eğitimi, Editörler: Erol, Koçoğlu ve Özkan, Akman, Medya Okuryazarlığı ve Eğitimi, Pegem Akademi, Ankara.
- Murat, G. ve Bağdiğen M. (2008), Kamu İdarelerinde Stratejik Planlama ve Yönetim. Ankara: Gazi Kitabevi.
- Öğüt, A. (2016), Bilgi Çağında Yönetim, Nobel Yayın, Ankara.
- Ribeiro, N. (2011), Managing in The Digital Era, CreateSpace Independent Publishing Platform, Portugal.
- Sevinç, B. (2014), Strateji Kavramı ve Örgütlerde Bir Yönetim İlkesi Olarak Kullanılması. Türk İdare Dergisi / Sayı 479 2014 s. 213-242.
- Toduk, Y. (2014), 2023 Lideri Dijital Çağın Liderlik Sırları, CEO Plus Yayınevi, İstanbul. Tusiad Elegans, Magazin Medya-Text Web Server İstanbul Turkey,
- http://www.medyatext.com/elegans/ilkspring99.htm (Erişim Tarihi: 26.07.2019)
- Ülgen, H. ve Mirze, K. (2004), İşletmelerde Stratejik Yönetim, 2. Basım İstanbul: Literatür Yayıncılık.
- Yoo, Y., Boland, R. J. Jr., Lyytinen, K. ve Majchrzak, A. (2012), Organizing for Innovation in the Digitized World, Organization Science, 23(5), 1398—1408.
- Yurtseven, R. (1998), İşletmelerde Misyon Duygusu ve Yenice Gıda A.Ş.’de Bir Uygulama, 6. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiri Kitapçığı, Eskişehir.
