Author :
Abstract
Evlilik ilişkisi ve evlilik yaşamı bireyin hayatında oldukça önemli bir olgudur. Kişinin psikolojik anlamda iyi veya kötü olmasında önemli bir etkene sahip olan evlilik, yeni bir yaşantıya adım atma evresidir. Bireylerin evlilik ilişkilerinden sağladıkları doyum, yaşamdan da alacakları doyumu şekillendirmede önemli bir rol üstlenmektedir. Bu araştırmada ‘‘Kadınlarda Evlilik Doyumun Cinsel Yaşam Kalitesi ve Bilişsel Çarpıtmalar Bağlamında İncelenmesi’’ konusu ele alınmıştır. Bunun yanında demografik veriler de değerlendirilerek evlilik doyumu ile aralarındaki ilişki incelenmiştir. Araştırma bağlamında kullanılan ölçekler ise şunlardır: Evlilik Yaşamı Ölçeği, Cinsel Yaşam Kalitesi Ölçeği ve Bilişsel Çarpıtmalar Ölçeği. Araştırma kapsamında bu ölçekler, Ankara ilinde yaşayan 322 evli kadına uygulanmıştır. Ölçeklerden elde edilen verilerin analizi SPSS 22 programında yapılmıştır. Sosyodemografik verilerin tespit edilmesinden sonra; cinsel yaşam kalitesi, evlilik doyumu ve bilişsel çarpıtmalar arasındaki ilişkiler Pearson korelasyon analizi ile test edilmiş olup, değişkenlerin birbirleri ile ilişkili olduğu bulunmuştur. Evlilik doyumu ortalama puanları, cinsel yaşam kalitesi düşük ve yüksek olan katılımcılar arasında bağımsız örneklem t testi aracılığıyla karşılaştırılmıştır. Cinsel doyumu yüksek olan kadınların, cinsel doyumu düşük olan kadınlara göre evlilikten aldıkları doyumun daha yüksek olduğu bulunmuştur. Bağımsız örneklem t testi aracılığıyla, bilişsel çarpıtmaları az ya da çok kullanmalarına göre karşılaştırılan kadınlarda, bilişsel çarpıtmaları daha çok kullananların daha az kullananlara göre evlilik doyumunun daha düşük olduğu görülmüştür. Araştırmamızda aynı zamanda, sosyodemografik değişkenlere göre evlilik doyumu bağımsız örneklem t testi ve Kruskal-Wallis testi ile değerlendirilmiştir. Flört ederek evlenen, çalışan ve çocuk sahibi olmayan kadınların görücü usulü evlenen, çalışmayan ve çocuk sahibi olan kadınlara göre evlilikten daha çok doyum aldıkları saptanmıştır. Eğitim düzeyine göre bakıldığında, lisans ve yüksek lisans eğimi alan kadınların lise ve altında eğitim alanlara kıyasla evlilik doyumunun daha yüksek olduğu görülmüştür.
Keywords
Abstract
Marriage relationship and marriage life is essential phenomena in life. Marriage, which has an important effect on individuals’ psychological wellbeing, is the stage of stepping into a new life. The satisfaction achieved from marital relationships plays an important role in shaping the satisfaction one will receive from life. In this research the main subject was the investigation of marriage satisfaction in women in terms of sexual quality of life and cognitive distortions. Relationship between marriage satisfaction and demographic data were evaluated additionally. Marital Life Scale, Sexual Life Quality Scale and Cognitive Distortions Scale were used as data colletion tools. These scales were applied to 322 married women living in Ankara. SPSS 22 program was used to analyze the data obtained from the scales. After the determination of sociodemographic data, the relationship between sexual life quality, marital satisfaction, and cognitive distortions were tested by Pearson correlation analysis. The results showed that all the variables were correlated with each other. The mean scores of marital satisfaction were compared between groups with low sexual quality and high sexual quality via independent sample t test. It was found that women with higher sexual satisfaction had higher satisfaction with marriage than women with low sexual satisfaction. According to the results of independent sample t-test, women who use cognitive distortions more often have decreased marital satisfaction than those who use cognitive distortions less. In addition, marital satisfaction was evaluated according to sociodemographic variables by the analysis of independent sample t test and Kruskal-Wallis test. Women who were married by flirting, those who work and those who have no children were found to have more satisfaction from marriage than women who were blindly married, those who do not work and those who have children. When the education level is analyzed, it is seen that women who have bachelor and master degree have higher marital satisfaction than those who graduated from high school and below.
Keywords
- Ardanıç, P. (2017). ‘‘Bilişsel Çarpıtmalar Ölçeğinin Türkiye Uyarlanması Geçerlilik ve Güvenilirlik
- Ardanıç, P. (2017). ‘‘Bilişsel Çarpıtmalar Ölçeğinin Türkiye Uyarlanması Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması’’, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Basat, Ç. (2004). ‘‘An exploration of marital satisfaction, lous of control, and self-esteem aspredictors of sexual satisfaction’’, Master Thesis, Middle East Technical University Social Sciences Enstitute, Ankara.
- Butzer, B. & Campbell, L. (2008). ‘‘Adult attachment, sexual satisfaction, and relationship satisfaction: A study of married couples’’, Personal relationships, 15(1): 141-154.
- Çağ, P. & Yıldırım, İ. (2013). ‘‘Evlilik Doyumunu Yordayan İlişkisel ve Kişisel Değişkenler’’, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(9): 13-23.
- Çoban, V. (2012). ‘‘Postpartum Dönemdeki Kadınların Cinsel Yaşam Kalitesi ve Etkileyen Faktörler’’, Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
- Dökmen, Z.Y. & Tokgöz, Ö. (2002). ‘‘Cinsiyet, eğitim, cinsiyet rolü ile evlilik doyumu, eşlealgılanan benzerlik arasındaki ilişkiler’’, XII. Ulusal Psikoloji Kongresi, Türk Psikologlar Derneği Yayınları, 9-13, Ankara.
- Epstein, N. & Eidelson. R. J. (1981). ‘‘Unrealistic beliefs of clinical couples: Their relationship to expectations, goals and satisfaction’’, American Journal of Family Therapv, 9: 13-22.
- Epstein, N. B. & Baucom, D. H. (2007). Couples In Handbook of Homework Assignments in Psychotherapy (pp. 187-201), Springer, Boston, MA.
- Fallah, M.; Naz, M. S. G.; Ozgoli, G.; Mehrabi, Y.; Farnam, F. & Bakhtyari, M. (2018). ‘‘Correlationof Women’s Marital and Sexual Satisfaction in Different Family Life Cycle Stages in Khorram Abad, Iran’’, International Journal of Womens Health and Reproduction Sciences, 6(4): 432-437.
- Glasier, A.; Gülmezoğlu, A. M.; Schmid, G. P.; Moreno, C. G. & Van Look, P. F. (2006). ‘‘Sexual and reproductive health: A matter of life and death’’, The Lancet, 368(9547): 1595-1607.
- Joo, C. G. (2015). ‘‘Marriage and sexuality in terms of Christian theological education’’, Procedia- Social An Behavioral Sciences, 174(3947): 39-40.
- Köroğlu, E. (2015). Psikiyatri Sözlüğü, Ankara, Hyb Yayınları.
- Levenson, R. W.; Carstensen, L. L. & Gottman J. M. (1993). ‘‘Long- term marriage: Age, sex, and satisfaction’’, Psychology and Aging, 8(2): 301-313.
- Margelisch, K.; Schneewind, K. A.; Violette, J. & Perrigchiello, P. (2017). ‘‘Marital stability,satisfaction and well- being in old age: Variability and continuity in long- term continuously married older persons’’, Journal Of Aging & Marital Health, 21(4): 389-398.
- Metz, M. E. & Epstein, N. (2002). ‘‘Assessing the role of relationship conflict in sexual dysfunction’’, Journal Of Sex And Marital Therapy, 28(2): 139-164.
- Neeman, Z.; Newman, A. F. & Olivetti, C. (2007). ‘‘Are Working Women Good for Marriage?’’, Boston University, Mimeo.
- Özdel, K.; Taymur, İ.; Guriz, S. O.; Tulaci, R. G.; Kuru, E. & Türkçapar, M. H. (2014). ‘‘Measuringcognitive errors using the Cognitive Distortions Scale (CDS): Psychometric properties in clinical and non- clinical samples’’, PloS One, 9(8): e105956.
- Pamuk, M. & Durmuş, E. (2015). ‘‘Investigation of burnout in marriage’’, Journal of Human Sciences, 12(1): 162-177.
- Schoen, R.; Astone, N. M.; Kim, Y. J.; Rothert, K. & Standish, N. J. (2002). ‘‘Women's employment, marital happiness, and divorce’’, Social forces, 81(2): 643-662.
- Sokolski, D. M. & Hendrick, S. S. (1999). ‘‘Fostering marital satisfaction’’, Family Therapy, 26(1): 39-49.
- Şendil, G. & Korkut, Y. (2008). ‘‘Evli çiftlerdeki çift uyumu ve evlilik çatişmasinin demografik özellikler açisindan incelenmesi’’, Psikoloji Çalışmaları/Studies in Psychology, 28: 15-34.
- Tezer, E. (1996). ‘‘Evlilik İlişkisinden Sağlanan Doyum: Evlilik Yaşamı Ölçeği’’, Psikoloji Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 1-7.
- Tuğut, N. & Gölbaşı, Z. (2010). ‘‘Cinsel Yaşam Kalitesi Ölçeği – Kadın Türkçe Versiyonunun Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması’’, Cumhuriyet Tıp Dergisi, 32: 172-180.
- Türküm, A. S. (2016). ‘‘Akılcı Olmayan İnanç Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Kısaltma Çalışması’’, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(19): 41-47.
- Yeşiltepe, S. S. & Çelik, M. (2014). ‘‘Öğretmenlerin evlilik uyumlarının psikolojik iyi olma ve bazı değişkenler açısından incelenmesi’’, İlköğretim Online, 13(3).
- Yeh, H. C.; Lorenz, F. O.; Wickrama, K. A. S.; Conger, R. D. & Elder Jr, G. H. (2006).‘‘Relationships among sexual satisfaction, marital quality, and marital instability at midlife’’, Journal of family psychology, 20(2): 339.
- White, L.K.; Booth. A. & And Edwards, J.N. (1986). ‘‘Children And Marital Happiness: Why The Negative Correlation?’’, Journal Of Family, 7 (2): 131–147.
