ANAOKULLARINDA SERBEST ZAMAN AKTİVİTELERİNE KATILAN EBEVEYNLERİN REKREASYON FAYDA DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ
Author :
Abstract
Zamanı değerlendirme hayatımızın her döneminde önem arz eden bir konudur. Bireyler ister büyük ister küçük yaşta olsun zamanını nasıl değerlendireceğini bilmelidir. Büyük yaştaki bireyler, kendi zamanlarını yönetebilmekte fakat küçük yaştaki bireyler için bu yönetim ebeveynlere düşmektedir. Ebeveynlerin çocuklarına bilişsel gelişimi artırıcı, sorumluluk duygularını geliştirici, verimliliklerini en üst seviyeye çıkarıcı etkinliklerle onlar için en iyi zaman yönetimini sağlamış olacaklardır. Bu çerçevede çocuklarda oluşacak serbest zaman yönetimi algısının incelenmesi ve ebeveynlerde farkındalığın oluşturulması önem arz etmektedir. Araştırmanın amacı anaokullarında ebeveynlerin, çocuklarıyla serbest zaman aktivitelerine katılımları yoluyla rekreasyon fayda düzeyleri ilgili görüş ve beklentilerinin belirlenmesidir. Araştırmaya Kırşehir merkezdeki yedi bağımsız anaokulunda bulunan 489 öğrenci velisine uygulanmıştır. Öğrenci-veli boş zaman etkinliğine katılan öğrenci velilerinin mutluluk düzeyleri Ebeveyn Yakınlık Derecesi değişkenine göre ölçek genelinde ve fiziksel, zihinsel ve sosyal alt boyutlarında anlamlı bir fark yoktur. Sonuç olarak boş zaman etkinliğine katılan anaokulu öğrenci velilerinin eğitim durumu ve gelir seviyesi arttıkça mutluluk düzeylerinin de arttığını yapmış olduğumuz anketlerdeki verilerin sonucuna göre söyleyebiliriz.
Keywords
Abstract
Evaluation of time is an important issue in every period of our lives. Individuals should know how to spend their time, whether they are old or young. Older individuals can manage their own time, but for younger individuals, this management falls to the parents. Parents will provide the best time management for their children with activities that increase their cognitive development, develop their sense of responsibility, and maximize their productivity. In this context, it is important to examine the perception of leisure management in children and to raise awareness in parents. The aim of the research is to determine the opinions and expectations of parents about recreational benefit levels through their participation in leisure time activities with their children in kindergartens. The research was applied to 489 parents of students in seven independent kindergartens in the center of Kırşehir. There is no significant difference between the level of happiness of the parents of students participating in the student-parent leisure time activity, in terms of the Parental Intimacy Level variable, and in the physical, mental and social sub-dimensions of the scale. As a result, we can say that according to the results of the surveys we have done, the level of happiness of the parents of kindergarten students participating in the leisure activity increases as the educational status and income level increase.
Keywords
- Adler, A. (2000). Eğitimi Zor Çocukların Psikolojisi, Çev.: Yadigar Türkeli, Kariyer Yay. İstanbul.
- Adler, A. (2000). Eğitimi Zor Çocukların Psikolojisi, Çev.: Yadigar Türkeli, Kariyer Yay. İstanbul.
- Akyüz, H. & Türkmen, M. (2016). Üniversite öğrencilerinin Boş Zaman Faaliyetine Yönelik Tutumlarınİncelenmesi: Bartın Üniversitesi Örneği, International Journal of Science Culture and Sport,4(1),340-357.
- Ardahan, F. & Lapa, Y.T. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Serbest Zaman Tatmin Düzeylerinin Cinsiyete ve Gelire Göre İncelenmesi, Spor Bilimleri Dergisi, 2(4),129-136.
- Argan, M. (2017). Eğlence Pazarlaması, Detay Yayıncılık, Ankara.
- Arslan, S. (2011). Serbest Zaman Kullanımı: Sıradan Serbest Zaman Etkinlikleri ve Sistemli Serbest Zaman Etkinlikleri, Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi,13(2),2-10.
- Ayyıldız D. & T., Karaküçük, S. (2017). Çocuklarıyla BabyGym Aktivitelerine Katılan EbeveynlerinRekreasyon Fayda Düzeylerinin İncelenmesi, Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, Cilt:2,Sayı 4.
- Bahadır, M. (2016). Antikçağdan Günümüze Boş Zaman Üzerine Bir Değerlendirme, E.T.Ü., S.B.E. Dergisi,1(2),103-116.
- Biber, K. (2014). Okul Öncesi Eğitimin Tanımı, Kapsamı, Önemi ve Temel İlkeleri.,F.Gülaçtı ve S. Tümkaya (Editörler). Erken Çocukluk Eğitimi. Üçüncü Baskı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Chao, C.C. (2013). Therelationshipamongleisureinvolvement, leisurebenefits, andhappiness of elementaryschoolteachers in Taiwancounty. International Research in Education, 1(1): 29-51.
- Cüceloğlu, D. (2002). İçimizdeki Biz, Remzi Kitapevi, İstanbul.
- Çaycı, K.A. & Çaycı, B. & Eken, İ. (2017). Gençlerin Serbest Zaman Aktivitelerinin Mobil Teknoloji MerkezliDönüşümün Yeni “Mtuas” Ölçeğine Göre İncelenmesi,1.UluslararasıDönüşüm İletişiminden Yeni Yönetim Konferansı,101-115.
- Çakıroğlu, A. (2007). RelationshipBetweenQuality of Life andHappinessInTurkey, Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Çetinkaya, B. (2004). Ruhsal Açıdan Sağlıklı Aile Sağlıklı Çocuk.Birinci Baskı. BaskıAnkara: Pegem A Yayıncılık.
- Çetinkaya, G. & Yıldız, M. & Özçelik, M.A. (2016). Açıkhava Rekreasyon Kapsamında Milli Park Kullanım Engelleri, Mediterranean Hournal of Humanities,4(1),99-114.
- Demir, C. & Demir, N. (2006). Bireylerin Boş Zaman Faaliyetlerine Katılmalarını Etkileyen Faktörler ile Cinsiyet İlişkisi: Lisans Öğrencilerine Yönelik Bir Uygulama, Ege Akademik Bakış Dergisi,6(1),36-48.
- Dergance, J.M. & Calmbach, W.L. & Dhanda, R. & Miles, T.P., Hazuda, P.H. & Mouton, C.P. (2003).Barrierstoandbenefits of leisure time physicalactivity in theelderly: differencesacrosscultures. J AmGeriatrSoc., 51: 863–868.
- Durhan, A.T. & Karaküçük, S. (2017). Çoçuklarıyla Baby Gym Aktivitelerine KatılanEbebeyinlerinRekreasyonel Fayda Düzeylerinin İncelenmesi, Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi,2(4),43-53.
- Eınon, D. (2000) Bebeklikten Okula Öğrenmede İlk Adımlar, İstanbul: Remzi Kitapevi.
- Fan, X., & Chen, M. (2001). Parentalinvolvementandstudents' academicachievement: A meta- analysis. Educationalpsychologyreview, 13(1), 4-5.
- Gökçe, H. (2008). Serbest Zaman Doyumunun Yaşam Doyumuna ve Sosyal Demografik Değişkenlerle İlişkisinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
- Gül, T. (2014). Rekreasyon Olgusuna Genel Yaklaşım. Yaylı, A. (Editör). Rekreasyona Giriş. Ankara: DetayGürel, G. & Süröz, S. (2017). Rekreasyon İşletmecilerinin Yetkinliklerinin ve Sektöre Yönelik Düşüncelerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma, RouteEducationalandSocialScience Journal,4(6),12-13.
- Güven, Y. (2018). Çalışanların Rekreasyon Etkinliklerine Katılım Sıklıklarının Mutluluk Ve Yaşam KalitesiÜzerine Olan Etkisi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Rekreasyon Yönetimi Anabilim Dalı Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
- Hacıoğlu, N. & Gökdeniz A. & Dinç, Y. (2017). Boş Zaman Ve Rekreasyon Yönetimi-Örnek Animasyon Uygulamaları, Ankara, Detay Yayıncılık.
- Karakoç, E. & Toydaş, O. (2013). Bir Serbest Zaman Etkinliği Olarak Üniversite Öğrencilerinin İnternetKullanımı ile Yalnızlık Arasındaki İlişki: Cumhuriyet Üniversitesi Örneği, Selçuk İletişim Dergisi,7(4),33-45. Karaküçük, S. (2005). Rekreasyon: Boş Zamanları Değerlendirme, Ankara: Gazi Kitabevi.
- Karaküçük, S. (2016). Rekreasyon Bilimi, Ankara, Gazi Kitapevi,
- Karaküçük, S. & Akgül, B.M. (2016). Ekorekreasyon-Rekreasyon ve Çevre, Gazi Kitapevi, Ankara.
- Kaya, İ. (2013). Çekim Unsurları ile Rekreatif Alışveriş, Tatmin ve Yeniden Satın Alma Niyeti Arasındaki İlişki, Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
- Kelly, J. R. (1978). Familyleisure in threecommunities. Journal of LeisureResearch. 10: 1-47.Kılbaş, Ş. (2004). RekreasyonveBoş, ZamanıDeğerlendirme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- McMillan, H. & J. Schumacher, S. (2006). Research in educationevidence-basedınquiry. 6th Edition, Boston: Allynand Bacon Inc.
- Oktay, A. (1999). Yaşamın Sihirli Yılları, Okul Öncesi Dönem, İstanbul,Epsilon Yayınları.
- Ortner, D.K. & Mancini, J.A. (1990). LeisureImpacts on familyinteractionandcohesion. Journal of LeisureResearch. 22: 125-137.
- Philipp, S.F. (1997). Race, genderandleisurebenefits. Leisure sciences,19: 191- 207.
- Sabbağ, Ç. & Aksoy, E. (2011). Üniversite Öğrencileri ve Çalışanlarının Boş Zaman Etkinlikleri: Adıyaman Örneği, M.A.E.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,3(4),10-23.
- Sağlık, A. & Kelkit, A. (2014). Çanakkale Kent Halkının Rekreasyonel Eğilim ve Taleplerinin Belirlenmesi, Ç.Ö.M.Ü Ziraat Fakültesi Dergisi,2(1),27-36.
- Selçuk, Z. (2001). Dikkat Eksikliği ve Hiperaktif Çocuklar, Pegem A Yay.Ankara.
- Taşçı, B. & Ekiz, S. (2018). Serbest Zaman Aktivitesi Olarak Sosyal Medya Bağımlılığı,2.Uluslararası İletişimde Yeni Yönelimler Konferansı: Eğlence ve Ürün Yerleştirme,225-235.
- Tezcan, M. (1985). Eğitim Sosyolojisi, Ankara, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
- Tuğrul, B. (2001). Çoluk Çocuk, Anne Baba Eğitimci Dergisi Okula Başlarken: Ve Çocuğunuz Okula Başladı. Kök Yayıncılık, Ankara.
- Turecki, S. & Tonner, L. & Zor Çocuk, Çev.: Banu Büyükkal, (2010).Optimist Yay., İstanbul. Yörükoğlu, A. ( 2003). Çocuk Ruh Sağlığı. 26. Basım. Özgür Yayınları, İstanbul.
- Yılmaz, H. & Özkan, B.M. (1994). Rekreasyonel Turizm Örneğinde Erzurum Palandöken Dağı’nın Önemi, Atatürk Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi,25(1),110-117.
- Wagele, E. (2001). Enneagram Yöntemiyle Çocuk Yetiştirmek, Çev.: Günseli Aksoy, Rota Yay. İstanbul.
