Örgüt çalışanları görevlerini yerine getirirken bir takım yetkinliklere ihtiyaç duymaktadırlar. Çünkü yapmış oldukları işler çoğu zaman bir takım yetenekler gerektirebilmektedir. Bu kişisel yetkinlik ve yeteneklere sahip olan çalışanların ise iş hayatına kendisini daha çok adadığı, zaman ayırdığı, arzu ve gayretle çalıştığı düşünülmektedir. Bu doğrultuda, öz yeterlilik seviyesinin çalışmaya tutkunluk seviyeleri ile nasıl bir ilişki gösterdiği merak edilmektedir. Yapılan bu çalışmada öz yeterlilik ile çalışmaya tutkunluk ilişkisinin ortaya çıkarılması hedeflenmiştir. Bu kapsamda, bu çalışmada akademik personel örneklemi üzerinden bu ilişki incelenmiştir. Araştırma verileri anket yöntemiyle online olarak toplanmıştır. Anket öz yeterlilik ölçeği, çalışmaya tutkunluk ölçeği ve demografik sorular olmak üzere üç bölümden oluşmaktadır. Çalışmaya katılım gösteren 240 akademik personel çalışmanın örneklemini oluşturmuş ve bu veriler değerlendirmeye alınmıştır. Elde edilen veriler öncelikle SPSS programına aktarılarak ölçeklerin geçerlilik ve güvenirlikleri analiz edilmiştir. Daha sonra demografik soruların farklılık testleri ve korelasyan analizi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, öz yeterlilik düzeyi ile çalışmaya tutkunluk düzeyi arasında düzük düzeyde pozitif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu tepsit edilmiştir. Elde edilen bu sonuç literatürdeki diğer araştırma sonuçlarını destekler niteliktedir. Ayrıca ankette yer alan demografik ifadelerle çalışmaya tutkunluk değişkeninin, öz yeterlilik değişkenine göre daha çok sayıda demografik faktörle anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir.
Employees need certain competencies while performing their duties. Because their work often requires some skills. Employees who have these personal competencies and abilities are thought to devote themselves more to business life, spare time, and work with desire and effort. In this respect, it is wondered how the level of self-efficacy correlates with the level of work engagement. In this study, it is aimed to reveal the relationship between self-efficacy and work engagement. In this context, this relationship was examined through the sample of academicians in this study. Research data were collected online by questionnaire method. The questionnaire consists of three parts: self-efficacy scale, work engagement scale and demographic questions. 240 academicians participating in the research formed the sample of the study and these data were evaluated. The obtained data were first transferred to the SPSS program and the validity and reliability of the scales were analyzed. Then, the difference tests of the demographic questions were analyzed. The correlation was analyzed. As a result of the research, it was found that there is a positive and significant relationship between the level of self-efficacy and the level of work engagement. This result supports other research results in the literature. In addition, it was determined that the demographic expressions in the questionnaire and the variable of work engagement differ more significantly than the variable of self-efficacy.