Author:
Abstract
Çalışmada, Covid-19 döneminde bireylerin mutluluk ve yaşama bağlılık düzeylerini etkileyen faktörlerin belirlenmesi ve mutluluk düzeyinin yaşama bağlılık düzeyi üzerinde herhangi bir etkisinin olup olmadığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini Samsun ilinde yaşayan 18-65 yaş aralığındaki bireyler oluşturmaktadır. Çalışma için örneklem sayısı 384 olarak hesaplanmış ve çalışmaya toplam 417 birey katılım sağlamıştır. Çalışma, Samsun ilinde basit rastgele örneklem yöntemi ile belirlenen 417 kişi üzerinde çevrimiçi olarak 01.10.2021-10.10.2021 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırmada kullanılan anket formu sosyo-demografik bilgiler, Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu-TR ve Yaşama Bağlılık Ölçeği olmak üzere üç kısımdan oluşmaktadır. Katılımcılara anket formunun ilk aşamasında bilgilendirme metni verilmiş olup bilgilendirilmiş onamları alınmıştır. Çalışmanın %50.1’i (n=209) kadınlardan, %49,9’u (n=208) erkeklerden oluşmaktadır. Çalışmaya katılanların %58,8’i (n=245) yaşamından memnun olduğunu dile getirirken, katılımcıların %88,5’i (n=369) covid-19 döneminin hayatını önemli ölçüde değiştirdiğini düşünmektedir. Bireylerin mutluluk düzeyleri, cinsiyete, yaşa, medeni duruma, aylık gelir durumuna göre anlamlı farklılıklar göstermektedir (p<0,05). Bireylerin yaşama bağlılık düzeyleri ise, medeni duruma, yaşamdan mutlu olma durumuna, pandemi döneminde Türkiye’de bulunmaktan mutlu olma durumuna, pandeminin biteceğini düşünme durumuna göre anlamlı farklılıklar göstermektedir (p<0.05). Ayrıca Covid-19 döneminde bireylerin mutluluk düzeylerinin yaşama bağlılıkları üzerinde oldukça önemli bir etkisi bulunmaktadır (β: 0,506; R2: 0,256; p<0,05). Covid-19 döneminde bireylerin mutluluk düzeylerini arttıracak bazı çalışmaların yapılması bireylerin yaşam bağlılığı düzeylerine olumlu yönde katkılar sağlayacaktır. Ayrıca pandemi döneminde bireylerin mutluluk düzeyleri üzerine daha fazla çalışma yapılması önerilmektedir.
Keywords
Abstract
In the study, it was aimed to determine the factors affecting the happiness and life commitment levels of individuals in the covid-19 period and to determine whether the level of happiness has any effect on the level of commitment to life. The population of the study consists of individuals between the ages of 18-65 living in Samsun. The sample size for the study was calculated as 384 and a total of 417 individuals participated in the study. The study was conducted online between 20.12.2020-25.12.2020 on 417 people determined by a simple random sampling method in Samsun province. The questionnaire form used in the study consists of three parts: socio-demographic information, Oxford Happiness Scale Short Form-TR, and Life Commitment Scale. An informational text was given to the participants in the first stage of the questionnaire and their informed consent was obtained. 50.1% (n = 209) of the study consists of women and 49.9% (n = 208) of them are men. While 58.8% of the participants (n = 245) stated that they were satisfied with their lives, 88.5% (n = 369) of the participants think that the covid-19 period significantly changed their life. Individuals' level of happiness differs significantly according to gender, age, marital status, and monthly income (p <0.05). The level of commitment to the life of the individual, marital status, on the condition of being happy with life, pandemic period the state of being happy to be in Turkey, shows significant differences according to the thinking of a pandemic situation will end (p<0.05). Also, the happiness levels of individuals in the Covid-19 period have a very important effect on their commitment to life (β: 0.506; R2: 0.256; p <0.05). Conducting some studies to increase the happiness levels of individuals in the Covid-19 period will make positive contributions to the life commitment levels of individuals. In addition, it is recommended to conduct more studies on the happiness levels of individuals during the pandemic period.