Author :
Abstract
Hz. Nûh’un Yâm ismini taşıyan oğlunun ve Hz. İbrahîm’in Âzer olarak Kur’an’da adı geçen babasının, peygamberlik öğretisi karşısında sergiledikleri olumsuz tutumlar dikkat çekicidir. Sergilenen olumsuz tavırlara karşı her iki peygamberin verdikleri cevaplar, ıslah için tercih ettikleri üsluplar, uyguladıkları davranış tarzları, İslam’daki aile anlayışını şekillendiren önemli unsurlar içermektedir. Söz konusu unsurların iyi bir şekilde analiz edilmesiyle, aile ve akrabalık bağının dünya ve ahiret hayatları açısından taşıdığı değerin ne olması gerektiğine dair çok ciddi katkılar elde edileceği kuşkusuzdur. İşte bu sebeple elinizdeki bu çalışmada, Hz. Nûh’un ve Hz. İbrahîm’in hayatlarından bazı kesitler, baba-oğul denklemindeki ilişkileri özetleyen ögeleri barındırmasından hareketle özellikle tercih edilmiş, ailevî ilişkilerin din farklılığı durumunda nasıl olması gerektiği sorununa çözümler sunulmaya çalışılmıştır.
Keywords
Abstract
The negative attitudes of Noah's son who named Yam, and Abraham's father who was mentioned in the Qur'an as Âzer, against the doctrine of prophethood are remarkable. Both the prophets' responses to the negative attitudes exhibited, the styles they preferred for correction, the manner of conduct they applied, have important elements that shape the family understanding in Islam. There is no doubt that a good analysis of these elements will yield very serious data on the value of family and kinship, in terms of the life of the world and the hereafter. For this reason, in this study, some sections of the lives of Noah and Abraham were especially preferred because they contain elements that summarize the relations in the father-son equation; it has been tried to present solutions to the problem of how family relations should be in case of religious differences.
Keywords
- Abdulbâkî, M.F. (1990). el-Mu’cemu’l-Mufehres lielfâzi’l-Kur’an’il-Kerîm, Çağrı Yayınları, İstanbul.
- Beğavî, H. (1997). Meâlimu’t-Tenzîl fî Tefsîri’l-Kur’an, Tahkik: Muhammed Abdullah en-Nemir vd., Dâru Taybe.
- Beydavî, A. (2011). Envâru’t-Tenzîl ve Esrâru’t-Te’vîl, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut. Buhari, M. (1981). el-Camiu’s-Sahîh, Çağrı Yayınları, İstanbul.
- Dartma, B. (2010). “Dînî Ve Tarihî Metinler Baglamında Hz. İbrahim'in Tarihen Varlıgı ve GerçekBabasının Kimligi Üzerine Bir İnceleme”, Araşan Sosyal Bilimler Enstitüsü İlmî Dergisi 9-10, Bişkek.
- Ebu Davud, S. (1981). Sünen, Çağrı Yayınları, İstanbul.
- Ferrâ, Y. (2011). Meâni’l-Kur’ân, Tahkik ve tahric: Şeyh Doktor İ’mâdu’d-Dîn İbn Seyyid Ali’d- Derviş, Alemu’l-Kutub, Beyrut.
- İbn Âşûr, M.T. (1984). et-Tahrîr ve’t-Tenvîr, ed-Dâru’t-Tûnusiyye, Tûnus.
- İbn Atiyye, A. (2001). el-Muharreru’l-Vecîz fî Tefsîri’l-Kitabi’l-Azîz, Tahkik: Abdusselam Muhammed, Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut.
- İbn Kesîr, İ. (1999). Tefsîru’l-Kur’âni’l-Azîm, İhtisâr ve Tahkîk: Muhammed Alî Sâbûnî, Daru’l-Fikr, İslamoğlu, M. (2011). Kur’an Surelerinin Kimliği, Akabe Vakfı Yayınları, 3. Baskı, İstanbul.
- Karaman, H. & Çağrıcı, M. & Dönmez, İ.K. & Gümüş, S. (2014). Kur’an Yolu Türkçe Meal ve Tefsir, DİB Yayınları, Ankara.
- Kayacan, M. (2019). Hz. Nuh’un Oğluyla İlişkisi, https://www.muratkayacan.com/2014/10/hz- nuhun-ogluyla-iliskisi.html, Erişim Tarihi: 20.07.2019
- Kurt, Y. (2010). “Kur’an Kıssalarında Aile”, Kur’an’ın Nüzulünün 1400. Yılı münasebeti ile Kur’an’da Aile Sempozyumu, Soma.
- Kurtȗbî, M. (1971). el-Câmi’ li Ahkâmi’l-Kur’ân, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut-Lübnan.
- Mevdudî. (1997). Tefhimu’l-Kur’an, Çev. Kayani, Muhammed Han, Yusuf Karaca, Nazife Şişman, İsmail Bosnalı, Ali Ünal, Hamdi Aktaş. İnsan Yayınları, İstanbul.
- Muhammed Kenan. (tsz.). Kurretu’l-Ayneyn alâ Tefsîri’l-Celaleyn, Dersaadet Kitabevi, İstanbul. Mukatil b. Süleyman. (2002). Tefsîr-u Mukatil b. Süleyman, Dâr-u İhyai’t-Turâs, Beyrut.
- Müslim. (1955). el-Camiu’s-Sahîh, Tahkik: Abdulbaki, Muhammed Fuad, Mısır.
- Öztürk, M. (2016). Peygamberlerin Aile Bireyleriyle İmtihanı, Sonçağ Yayınları, Şanlıurfa.
- Râzî, F. (1999). Mefatîhu’l-Gayb=et-Tefsîru’l-Kebîr, Dar-u İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, et-Tebatu’s- Sâlise, Beyrut.
- Sabûnî, M.A. (1997). Safvetu’t-Tefâsîr, Dâru’s-Sabûnî, Kahire.Saîd Havvâ. (2003). el-Esâs fi’t-Tefsîr, Dâru’s-Selâm, Kâhire.
- Şafiî, M. (2006). Tefsiru’l-İmami’ş-Şafiî, Tahkik: Ahmed b. Mustafa el-Ferrân, Dâru’t-Tedmuriyye, el-Memleketu’l-Arabiyyetu’s-Suudiyye.
- Şa’ravî, M.M. (1997). Tefsîru’ş-Şa’ravî, Metâbi’u Ahbâri’l-Yevm. Şevkanî, M. (1993). Fethu’l-Kadîr, Dâru İbni Kesîr, Dımeşk.
- Taberî, M. (2000). Câmiu’l-Beyân fî Te’vîli’l-Kur’an, Tahkik: Ahmed Muhammed Şakir, Mûessesetu’r-Risâle.
- Turan, M. (2018). “Mustafa İslamoğlu’nun Kur’an Surelerinin Kimliği İsimli Eserindeki Bazı FarklıYorumların Kritiği”, Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2018/1, yıl: 9, cilt: IX, sayı: 19.Vahidî, A. (1994). el-Vesît fî Tefsiri’l-Kur’ani’l-Mecîd, Tahkik: Adil Ahmed Abdulmevcûd vdğr. Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Lüban-Beyrut.
