Author :
Abstract
Araştırmada 4-6 Yaş Arası Çocukların Kaygı Düzeylerinin Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya İstanbul ili Fatih ilçesindeki devlet okullarının anasınıflarına devam eden 4-6 arası çocukların anne ve babaları katılmıştır. Veri toplama aracı olarak ebeveynlerin sosyo demografik özelliklerini incelemek için araştırmacı tarafından hazırlanan ‘‘Sosyo Demografik Veri Formu’’ çocuklardaki kaygıyı incelemek için ‘‘Okul Öncesi Kaygı Ölçeği’’ kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre, anne ve babaların demografik özellikleri ile çocukların kaygı düzeyleri arasında zayıf korelasyonlar tespit edilmiştir. Anneler yönünden “aile yapısı”, “çocukluk korkuları”, “eğitim seviyesi”, “düzenli bir işte çalışma durumu” ve “gelir düzeyinin” çocuklardaki kaygı seviyeleri ile ilişkili olduğu bulunmuştur. Babalar yönünden “kardeş sayısı”, “ebeveyn tutumları”, “eğitim seviyesi”, “gelir düzeyi”, “sürekli ilaç kullanımı” ve “süreğen psikiyatrik hastalık” durumunun çocuklardaki kaygı ile ilişkili olduğu tespit edilmiştir. Çalışmaya dahil olan çocukların anneleri tarafından doldurulan kaygı ölçeğinden elde edilen puanlara göre genellenmiş kaygı ortalamasının diğer kaygı alt ölçeklerine göre daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Araştırmada katılımcıların demografik özelliklerine göre farklılaşıp farklılaşmadıklarını anlamak için bağımsız örneklem t- testi ve Anova analizlerinden yararlanılmıştır.
Keywords
Abstract
The aim of this study is to investigate the evaluation of anxiety in children 4-6 years old according to demographic variables. The study involved mothers and fathers of children 4-6 years old attending kindergartens of public schools in the Fatih district of Istanbul province. "The Preschool Anxiety Scale" was used to study anxiety in children in "a form of socio-demographic data" prepared by the researcher to study the socio-demographic data of parents as a data collection tool. According to the findings of the study, weak correlations were found between the demographic characteristics of the mothers and fathers with the anxiety levels of the children. From the point of view of mothers, “family structure”, “fears of childhood”, “level of education”, “permanent job status” and “income level” were defined as levels of anxiety in children. From the point of view of fathers, “the number of brothers and sisters”, “parental attitudes”, “educational level”, “income level,” “constant drug use”, and “permanent mental illness” were all associated with anxiety in children. In accordance with the estimates obtained on the anxiety scale filled by mothers of children included in the study, it was found that the generalized average anxiety is higher than other anxiety subscales. The study used independent T-test samples and Anova tests to find out if they differ in the demographic characteristics of the participants.
Keywords
- Alisinanoğlu, F.; Ulutaş, İ. (2003), ‘‘Çocukların Kaygı Düzeyleri ile Annelerinin Kaygı Düzeyleri
- Alisinanoğlu, F.; Ulutaş, İ. (2003), ‘‘Çocukların Kaygı Düzeyleri ile Annelerinin Kaygı DüzeyleriArasındaki İlişkinin İncelenmesi’’, Eğitim ve Bilim, 128, s. 65-71.Altıntaş, İ. (2009), AyrılmaAnksiyetesi Tanısı Alan Çocukların Ebeveynlerinin Mizaç ve Karakter Özellikleri, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- Amerikan Psikiyatri Birliği (2014). Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal Elkitabı, BeşinciBaskı (DSM-V) (2. Baskı). (E. Köroğlu, Çev.) Yayın Birliği, Ankara. (Orjinal çalışma basım tarihi 2013).
- Babaroğlu, A, (2011), Çocuk Psikolojisi ve Ruh Sağlığı, Ankara.
- Beck, A.T., Emery, G. (2011), Anksiyete Bozuklukları ve Fobilere Bilişsel Bir Bakış Açısı, (Çev.: V. Öztürk), Litera Yayıncılık, İstanbul.
- Burkovik, H.Y., (2009), Kaygılanacak Ne Var, Timaş Yayınları, İstanbul.
- Butcher, j. N. Mıneka, S, Hooley, j. M. (2013). Anormal Psikoloji (Çev. Gündüz, Okhan), Kaknüs Yayınları, İstanbul.
- Cohen, J. (1992). A power primer. Psychological bulletin, 112(1), 155-159.
- Dağlar, K., (2016), ‘‘Okul Öncesi Çocuklarda Anksiyete Belirtileri ile Annelerinin BağlanmaBiçimleri ve Ayrılık Anksiyeteleri Arasındaki İlişki’’. Yüksek Lisans Tezi, Arel Üniversitesi,Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.Demiriz, S.; Ulutaş, İ., (2003), ‘‘9-12 Yaş Çocukların Kaygı Düzeylerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi’’, Ege Eğitim Dergisi, 2003 (3)-1: 19
- Ekemen, P., (2015), ‘‘Anksiyete Bozukluğu Olan Çocuklarda Anksiyete Duyarlılığı BağlanmaÖğrenilmiş Çaresizlik ve Benlik Kavramı’’, Yüksek Lisans Tezi, Gediz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- Fırat, B., (2015), ‘‘Ayrılma Anksiyetesi Belirtisi Gösteren Çocuklarda Kaygı ve DepresyonDüzeyinin İncelenmesi’’, Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Görgü, E., (2015), ‘‘Okula Devam Eden 5-6 Yaş Grubu Çocukların Bağlanma Biçimi ve KişilikÖzellikleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi’’, Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Güler, M., (2016), Okul Öncesi Dönem4-6 Yaş için Yeniden Düzenlenen Okul Öncesi KaygıÖlçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Mendres Üniversitesi, Aydın.
- Karasar, N., (2014), Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayınevi, Ankara. Köknel, Ö., (2013), Kaygıdan Korkuya, Remzi Kitabevi, İstanbul.
- Küçüködük, C., (2015), ‘‘3-5 Yaş Arasında ve Anaokuluna Giden Çocuk Annelerinin AyrılmaKaygısı ve Bağlanma Biçimleri ile Çocuğun Davranışları ve Ayrılma Kaygısı Arasındaki İlişki:Bilişsel Esnekliğin Aracı Rolü’’, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Nalbantoğlu, G., (2016), ‘‘6 ila 11 Yaş Arasında Çocuklarda Görülen Ruhsal Sorunların Annelerin Bağlanma Düzeyi, Çocuk Yetiştirme Tutumu ve Aile İşlevleri ile Olan İlişkisi’’,
- Öner, N.; Le Compte, A., (1985), Durumluk Sürekli Kaygı Envanteri El Kitabı, Boğaziçi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
- Seven, S., (2008), Çocuk Ruh Sağlığı, Pegem Akademi, Ankara
- Sönmez, A., (2015), ‘‘Ebeveynlerin Bağlanma Stilleri ve Sürekli Kaygı Durumlarının ÇocuklarınAnksiyete Duyarlılığı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi’’, Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Şirin, I, (2015), ‘‘Annenin Çocuğuna Karşı Aşırı Korumacı Tutumuyla Annenin Çocukluk Çağında Yaşadığı Ayrılık Anksiyetesi Travması Arasındaki İlişkinin İncelenmesi’’, Beyk
- ent Üniversitesi,Solmaz, B. A., (2017), ‘‘Korkusu olan ve Olmayan 3-6 Yaş Arası Çocukların Anne BabaTutumlarının ve Ana Baba Kaygısının Çocukların Korkularına Olan Etkisinin İncelenmesi’’. Yüksek Lisans Tezi, Arel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü., İstanbul.
- Topses, G.; Serin N, B., (2012), Psikolojik Danışma ve Kişilik Kuramları, N
- Yeşildaş, F. B., (2018), ‘‘Okul Öncesi Çocuklarda Kaygının Ebeveyn-Çocuk İlişkisine YönelikDeğişkenler Açısından Değerlendirilmesi’’. Yüksek Lisans Tezi, Ufuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
