NIMBY (Not In My Backyard-Arka Bahçemde Olmasın) terimi, sosyal bilimciler tarafından 1980'lerin başından beri, yerel halkın kentsel alanlarda risk oluşturan kamu tesislerinin inşasına karşı direnişini tanımlamak için kullanılmaktadır. NIMBY kavramı içerisinde hizmet ya da tesisin faydalı olacağı kabul edilmekte ancak yaşanılan muhitten uzak bir mesafede olması şartı koşulmaktadır. Nitel yöntemin kullanıldığı bu çalışma, NIMBY davranışının, “NIMBY bir sendrom mudur yoksa çevresel bir hareket midir?” sorusundan yola çıkarak kavramsal, tarihsel ve örnek olaylar çerçevesinde bir incelemesini ele almaktadır. Bazı durumlarda çevreci bir kimlik taşımasa da NIMBY hareketinin çok daha geniş kapsamda problemleri dile getirdiği ve yereldeki basit karşı çıkış hareketlerinin esasen çevresel hareketlerin de başlangıcı olduğu çalışmanın bulguları arasındadır.
The term NIMBY (Not In My Backyard) has been used by social scientists since the early 1980s to describe local people's resistance to the construction of public facilities that pose a risk in urban areas. Within the concept of NIMBY, it is accepted that the service or facility will be beneficial, but it is stipulated that it is at a distance from the living environment. Using the qualitative method, this study examines the question of NIMBY behavior, "Is NIMBY a syndrome or an environmental movement?" Based on the question, it deals with an analysis within the framework of conceptual, historical and case studies. In some cases, it is among the findings of the study that the NIMBY movement, even though it does not have an environmentalist identity, expresses problems in a much wider scope and that simple local protest movements are essentially the beginning of environmental movements.