Author :
Abstract
Zorbalık, bir kişiye, gruba veya topluluğa yönelik kasıtlı olarak zarar veren, korkutan veya rahatsız eden davranıştır ve son dönemlerde okullarımızda yaygın görülmektedir. Okullarda görülen zorbalık türüne akran zorbalığı denir ve güvenli bir eğitim ortamını engelleyeceğinden akran zorbalığının okullarda yaşanmıyor olması arzu edilir.
Araştırmamızın amacı; ilk ve orta okullarda yaşanılan akran zorbalığıyla ilgili bu okullarda görev yapan öğretmenlerin görüşlerini alarak akran zorbalığıyla mücadele kapsamında öneri geliştirmektir. Samsun ilinin İlkadım, Atakum, Canik ve Tekkeköy ilçelerindeki ilk ve ortaokullarda görev yapan 48 öğretmene yapı yapılandırılmış görüşme formları uygulanmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden olgu bilim deseninin tercih edildiği araştırmamızda veriler betimsel analiz yöntemiyle analiz edilmiştir.
Araştırmamızın sonuçlarına göre; ilkokullardaki akran zorbalığı oranı ortaokullara göre, erkek öğrencilerdeki akran zorbalığı ise kız öğrencilere göre daha fazladır. Erkek öğrencilerin daha çok fiziksel zorbalıkta, kız öğrencileri ise daha çok sözel zorbalıkta bulunduğu görülmüştür. Ortaokul öğrencilerinin büyük oranda zorbalığa uğradığını kimseyle paylaşmak istememesi ciddiye alınması gerekin bir husus olarak görülmelidir.
Öğretmenlerin zorbalık davranışı karşısında neler yaptıkları incelendiğinde ise, daha çok zorbalık davranışı gerçekleştiğinde öğretmenlerin eyleme geçtikleri görülmüştür. Bazı öğretmenlerin zorbalık eylemi karşısında sınıfta bilgilendirme yapması dışında önlemeye yönelik bir eylemin pek yapıldığı söylenemez. Oysa zorbalık davranışını önlemede, bu davranışları yapabilecek öğrencileri önceden belirleme, okulda veli de dahil herkesin katıldığı zorbalıkla mücadele planını hazırlama ve sonuçları izleme gibi eylemler yapılması gerekmektedir.
Keywords
Abstract
Bullying is a behavior that intentionally harms, intimidates or harasses a person, group or community and has recently become common in our schools. The type of bullying seen in schools is called peer bullying and it is desirable that peer bullying does not occur in schools as it would prevent a safe educational environment.
The aim of our research is to take the opinions of teachers working in these schools about peer bullying in primary and secondary schools and to develop suggestions within the scope of combating peer bullying. Semi-structured interview forms were applied to 48 teachers working in primary and secondary schools in İlkadım, Atakum, Canik and Tekkeköy districts of Samsun province. The data were analyzed by descriptive analysis method in our research in which the phenomenological design, one of the qualitative research methods, was preferred.
According to the results of our research; the rate of peer bullying in primary schools is higher than in secondary schools, and the rate of peer bullying in male students is higher than in female students. It was observed that male students were more likely to engage in physical bullying and female students were more likely to engage in verbal bullying. The fact that a large proportion of middle school students do not want to share with anyone that they have been bullied should be taken seriously.
When the actions of teachers in the face of bullying behavior were examined, it was seen that teachers mostly took action when bullying behavior occurred. Except for some teachers informing the class about the bullying behavior, it cannot be said that any action was taken to prevent it. However, in order to prevent bullying behavior, actions such as identifying students who may engage in these behaviors in advance, preparing an anti-bullying plan with the participation of everyone at school, including parents, and monitoring the results should be taken
