Author :
Abstract
Türkiye Cumhuriyetinin kuruluş yılı olan 1923’de gerçekleştirilen İzmir İktisat Kongresi’nde, Türkiye'nin barışçıl ve ilerici bir devlet olduğunu göstermek, modernleşme hamlelerini dünyaya tanıtmak, batılı ülkelerle ticari ilişkileri geliştirmek ve Türk sanayisini, kültürünü ve sanatını Avrupa'ya tanıtmak amacıyla uluslararası sergilere katılarak ya da sergiler düzenleyerek, üretilen ürünlerin tanıtımı konusu gündeme alınmıştır. Dönemin Ticaret Bakanı Ali Cenani Bey bir serginin maliyetinin çok yüksek olduğunu, onun yerine Avrupa’da çeşitli ülkelerin limanlarına gidecek seyyar bir serginin daha az maliyetli ve aynı zamanda ülke tanıtımında çok daha etkin olacağını önermiştir. Bu görüşün mecliste kabul görmesi sonucu, 1926’da Cumhuriyetin getirdiği değişimleri uluslararası alanda tanıtmak ve ekonomik alanda iş birliği gerçekleştirebilmek amacıyla “Karadeniz Vapuru: Seyyar Sergi” projesi hayata geçirilmiştir. Yaklaşık 3 ay süren Seyyar Sergide belirlenen limanlarda Türkiye’de üretilen ürünler ve eserlerin tanıtımı yapılmış, sergiyi gezenlere satışlar yapılıp etkinlikler organize edilerek, yabancı ülkelerle diyaloglar gerçekleştirilmiş, ekonomik kaygılar olmadan, ülke kültürünün tanıtımının yapılması amaçlanmıştır. Seyyar sergi hem ülke içinde hem de uluslararası alanda oldukça ses getirmiştir.
Türkiye’de halkla ilişkiler tarihinde misyonu, işlevi ve elde edilen sonuçlar açısından Karadeniz Vapuru projesinin özel bir yeri vardır. Yüz yüze iletişim stratejilerinin benimsenip karşılıklı ilişkilerin kurulmasında çok önemli bir fırsat yaratan bu proje erken dönem kamu diplomasisi örneklerinden biri olarak da kabul edilmektedir. Cumhuriyetin kurulmasıyla değişen çevresel koşulları, yabancı ülke kamularına tanıtmak amacıyla gerçekleştirilen Karadeniz Vapuru projesi Türkiye’de, hatta uluslararası alanda halkla ilişkiler çalışmalarının henüz kurumsallaşmadığı bir evrede gerçekleştirilmesi açısından vizyoner bir uygulama olarak kabul edilmektedir. Bu bağlamda yapılan çalışmanın amacı, stratejik bir amaç için düzenlenen ilk uluslararası halkla ilişkiler pratiği ve güçlü bir imaj yönetimi yapılan Karadeniz Vapuru projesinin tematik analiz yöntemiyle incelenmesidir.
Keywords
Abstract
At the Izmir Economic Congress held in 1923, the founding year of the Republic of Turkey, the issue of promoting the products produced by participating in international exhibitions or organizing exhibitions was put on the agenda in order to show that Turkey was a peaceful and progressive state, to introduce its modernization moves to the world, to develop commercial relations with western countries and to introduce Turkish industry, culture and art to Europe. Ali Cenani Bey, the then Minister of Trade, suggested that the cost of an exhibition was too high, and that instead a traveling exhibition that would go to the ports of various countries in Europe would be less costly and at the same time much more effective in promoting the country. As a result of the acceptance of this idea in the parliament, in 1926, the “Black Sea Ferry: Traveling Exhibition” project was realized. In the Mobile Exhibition, which lasted for about 3 months, products and artifacts produced in Turkey were promoted in the designated ports, sales were made to the visitors of the exhibition, events were organized, dialogues with foreign countries were realized, and it was aimed to promote the culture of the country without economic concerns. The traveling exhibition made a great impact both in Turkey and internationally.
The Black Sea Ferry project has a special place in the history of public relations in Turkey in terms of its mission, function and results. This project, which created a very important opportunity for the adoption of face-to-face communication strategies and the establishment of mutual relations, is also recognized as one of the early examples of public diplomacy. The Black Sea Ferry project, which was carried out to introduce the changing environmental conditions with the establishment of the Republic to the publics of foreign countries, is considered a visionary practice in terms of its realization at a stage when public relations studies in Turkey, even in the international arena, had not yet been institutionalized. In this context, the aim of this study is to examine the Black Sea Ferry project, the first international public relations practice organized for a strategic purpose and a strong image management, through thematic analysis.
